نقل از کمونيست١٢٥

نگاهشان كنيد!

بهرام مدرسي

 

اعتراضات وسيع دانشجويان در سطح كشور به مناسبت ۱۶ آذر و بخصوص تظاهرات و تجمع پنج هزار نفري دانشجويان دردانشگاه تهران به اين مناسبت و شعارها و مطالبات واحدي كه در اين روز در سطح دانشگاه هاي مختلف  كشور مطرح شدند٬ موجي از حمله به دانشجويان و چپ راديكالي كه امسال در سطح كل كشور بعنوان سخنگوي اعتراض دانشجويان جلو آمد را از طرف جريانات متعددي سبب شده است.

از اعضاي گوناگون تحكيم وحدت و انجمن هاي اسلامي تا آقايان افشاري و اقمار ديگر تحكيم و جبهه دمكراتيك جناب يزدي٬ همگي دست به قلم برده و نامربوط ترين حملات را به دانشجويان و سخنگويان چپ شان آغاز كرده اند.

خواندن نوشته هاي اين دوستان ضمن ملال آور بودن آنها خالي از لطف هم نيست. همه عصباني هستند. همه! همه از اينكه اين چپ امروز پرچمدار و سخنگوي اعتراض دانشجو است٬ خشمگينند٬ اين خوب طبعا براي كسي كه فكر ميكرده "كرسي" داشته و امروز از دست داده است٬ قابل فهم است اما وقتي كه با دقت نوشته هاي آنها را ميخوانيد نميتوانيد از يك چيز متعجب نباشيد!

جرياناتي كه سال ها بقول خودشان مدافعال "دمكراسي" و "تعقل" و "دگرانديشي" و "لوترهاي زمان"  بوده اند٬ از فهميدن وضعي كه در آن گرفتار شده اند درمانده اند. ظاهرا اگر مردم نميخواهند پيام يزدي را بشنوند٬ توطئه چپ ها بوده است٬ ظاهرا اگر سرود" اي ايران" شان تكرار نميشود٬ تقصير چپ ها بوده است٬ اگر شعارهايشان بين پنج هزار نفر تكرار نميشود٬ تقصير چپ ها بوده است. اگر كسي حوصله ندارد  به داستان خسته كننده "سه شهيد اهورايي" شان گوش دهد٬ تقصير چپ ها بوده است!

 اين داستان كسي است كه كاسه به دست جنسي براي فروش به مردم عرضه ميكند٬ مردم! مردم! بخريد! مردم كه نميخرند٬ تقصير را گردن ديگري مي اندازد! نه به كاسه اش نگاهي ميكند٬ نه به جنسش٬ نه به خودش و نه به اينكه چند سال قبل مردمي كه قرار بود جنسش را بخرند٬ بارها به او گفتند  " كه اين آخه چه جنسي است؟ مرد حسابي؟"

امروز هم جبهه دمكراتيك و تحكيم و افشاري و تمام "قلم زنان" محترمي كه نوشته هايشان مملو از" استقامتشان" در راه "دمكراسي" است٬ همان كاسه به دست هاي سر محله هستند. نميفهمند كه اگر كسي شعارشان را تكرار نميكند٬ تقصير همسايه نيست. مقصر آن شعار و شعار دهنده است.  نميفهمند كه اگر كسي حوصله خواندن سرود "اي ايران" شان را ندارد و آنرا فاشيستي ميداند٬ مقصر سرود ديگري نيست! تقصير از سرود خود جنابان است. نميفهمند كه اگر مدافعان تحكيم وحدت هو ميشوند٬ مقصر همسايه بغلي نيست! احتمالا مشكلي در صحبتهاي ايشان بوده است! نميفهمند كه اگر مردم چپ ها را گوش ميكنند و برايشان كف ميزنند و آنها را سخنگوي خود ميدانند٬ خوب حتما مردم حرف هاي آن چپ ها را حسابي تر از حرفهاي شما ميدانند.

اين دوستان متوجه نيستند که افق و آلترناتيو تعيير نيم کلاج رژيم مدتها است که ديگر شکست خورده و بازار گرمي حول آن ديگر بيفايده است. دانشجويان در ١٦آذر نشان دادند که از افق و سياست راست عبور کرده اند و چپ و برابري طلبي را انتخاب کرده اند. واقعا درک اين مسئله تا اين حد سخت است؟

وقتي كه نوشته هاي اين دوستان را ميخوانيد٬ اين درجه پرت بودن و نفهميدن موقعيتشان در جامعه شما را متحير ميكند!

متحير تر اما وقتي ميشويد كه ميبينيد  اين ها "متفكرين" يك جنبش هستند! ظاهرا شكست جنبش ها متفكرينشان را هم به پستوهاي تنگ عقده هاي كودكانه شان باز ميگرداند. پستوهاي تاريك و تنگ "توطئه هاي ديگران! ديروز در مجالس "چانه زني شان" با جناح مقابل٬ طرف را توطئه گر معرفي ميكردند و امروز با همان استدلالات چپ را! نه ديروز فهميدند كه توطئه اي در كار نيست و نه امروز! ديروز خواستند كه رژيم را "نيم كلاج" از زير ضرب در بياورند. هم مردم اين را فهميدند و هم "برادران جناح" مقابل٬ خود اين ها اما هاج و واج ماندند كه چه شد؟ نفهميدند و به پستوهاي  حقيرشان خزيدند و نوشتند كه توطئه كردند!  امروز هم  داستان همان است!

 

دوستان عزيز! جناب افشاري!  جناب يزدي! دوستان جبهه دمكراتيك و تحكيم وحدت!

نگاهي به خود كنيد! به شعارهايتان٬ به خواسته هايتان٬ به تلاش هاي چندين و چند ساله تان براي نجات رژيم از زير ضرب اعتراض مرد. به تلاش هايتان براي عراقيزه كردن ايران٬ به كف زدن هايتان براي بلند شدن غير انساني ترين پرچم هاي ناسيوناليستي در آن كشور٬  به تاريخ بيست ساله تان نگاهي بياندازيد تا دليل نيامدن مردم با خود را دريابيد!

انتظار درايت زيادي بايد از شما داشت تا بفهميد كه مردم و اين جا دانشجويان ديگر نه رفراندم چي هستند٬ نه رفرم طلب و نه از "اقمار" هيچ يك از حزاب و دفاتر شما كه جملگي در "اقمار" خود رژيم ميچرخيد؟ سياسي باشيد! سياست حكم ميكند كه شكستتان را بپذيريد! به دنبال مقصر نگرديد! به سياستتان نگاهي بياندازيد! نميشود وقتي كه مردم وعده هايتان را باور ميكنند٬ راي هاي چند ميليوني تان را به رخ اين و آن بكشيد و وقتي كه تركتان ميكنند٬ همه را توطئه گر بناميد!

 

باور كنيد براي حال و آينده تان بهتر است كه با اين شدت به اين چپ حمله نكنيد. اين ها سخنگويان آزادي و برابري هستند٬ اين چپ تنها نيروئي است که فردا  از حق شما براي  دفاع از خودتان در مقابل مردم دفاع خواهد کرد!