|
جنگ قومي و طايفه اي در عراق هم اکنون در جريان است (مصاحبه با ريبوار احمد)
ريبوار احمد ليدر حزب کمونيست کارگري عراق است. او همچنين از بنيانگذران حزب حکمتيست و عضو کميته مرکزي اين حزب است. مصاحبه زير در مورد روند انتخابات در عراق توسط سعيد کرامت انجام و براي نشريه "کمونيست ماهانه" آماده شده است. *********
سعيد کرامت: در اطلاعيه حزب کمونيست کارگري عراق گفته شده که انتخابات ١٥ دسامبر عراق طبق معيارهاي انتخاباتي به هيچ وجه يک پروسه انتخاباتي نيست. چرا اين نمايش، انتخابات محسوب نمي شود؟ ريبوار احمد: اين سناريو انتخاب نيست به اين دليل که هيچ معيار انتخاباتي بر آن حاکم نيست. انتخابات واقعي پيش از هر چيز معنايش اين است که در فضايي امن و آرام جريانات مختلف بتوانند آزادانه خودشان را کانديد بکنند و برنامه خود را در معرض قضاوت مردم بگذارند تا مردم هم بتوانند آزادانه انتخاب کنند. در شرايط حاضر در عراق کانديداها ترور ميشوند و حتي کساني که براي کانديداها تبليغ ميکنند هدف قرار ميگيرند. توده هاي مردم هم وقتي به مراکز رأي گيري روي ميآورند هر لحظه منتظرند که قرباني بمب و ماشين بمبگذاري شوند. خارج از مسئله امنيت، تا هنگامي که آزادي سياسي و فعاليت همه نيروهاي سياسي ضمانت نشده باشد و ميدان داده نشود که همه جريانات سياسي برنامه خودشان را شفاف براي جامعه تشريح کنند، نميتوان آنچه ميگذرد را انتخابات ناميد. در شرايط کنوني عراق، هر منطقه اي به قلمرو حاکميت يک ميليشياي مسلح تبديل شده است. در قلمرو حاکميت هر ميليشايي جريان سياسي ديگري اجازه فعاليت ندارد. بخصوص اگر مخالف حاکميت آن گروه مسلح باشد مدام زير فشار تهديد، سرکوب و ترور است. در مناطق جنوبي عراق نيروهاي مسلح اسلامي و جمهوري اسلامي و در کردستان ميليشياي احزاب ناسيوناليست کرد دست بالا دارند. در قلمرو حکومت طالباني رسما فعاليت حزب کمونيست کارگري عراق ممنوع اعلام شده است. در مناطق مرکزي عراق هم هر دارودسته و عشيره اي ميليشياي خود را دارد. ظرف چند روز گذشته دهها نمونه از سرکوب و ضرب و شتم روي داده است. رهبران ليست کانديداها از طريق ميدياي خود از اين وضعيت بارها شکايت کرده اند. تمام امکانات مالي و تبليغي از جانب احزاب و ميليشيايشان مصادره شده است. هر نيروي غير خودي علاوه بر اينکه متحمل فشار و سرکوب است، به زحمت ميتواند صدايش را به گوش مردم برساند. خارج از همه اينها، آنچه انتخابات ناميده ميشود فقط گرفتن يک امضا است. براي دادن اين امضا، مردم متحمل صدها فشار شده اند. بعنوان نمونه، در کردستان احزاب حاکم به صدها شيوه، از قبيل تهديد به برکنار کردن از کار و ايجاد مشکلات زندگي، کساني را که به ليست آنها رأي ندهند زير فشار ميگذارند. از رسانه هايشان اعلام کرده اند که اگر کسي به ليست آنها راي ندهد خيانت کرده است و به قول آنها از "يک جاش منفورتر" است. معلوم است کسي که به او تهمت "خيانت" زده شود چه سرنوشت سياهي خواهد داشت. در شهرهاي جنوبي هم ميگويند کسي که راي ندهد ايمان وعبادتش باطل است. کسي که چنين برچسپي بخورد بايستي منتظر باشد مانند يک کافر با او رفتارشود. اينها مشکلاتي هستند که بر مشکلات ديگر از قبيل جعل و تقلب بي حد و حساب که هميشه در چنين مضحکه هاي بر جسته ميباشند، اضافه شده اند.
سعيد کرامت: بسياري معتقدند که انتخابات آتي يک حرکت مدني است و اگر همه احزاب سياسي در آن شرکت کنند، باعث ثبات سياسي در جامعه خواهد شد، دراطلاعيه حزب کمونيست کارگري عراق آمده است که "انتخابات پيش رو حلقه اي ديگر از حلقه هاي از هم گسستن پايه هاي مدنيت جامعه و شدت گرفتن کشمکش قومي و طايفه اي" است. چرا فکر ميکنيد که پروسه انتخابات باعث اين وضعيت در جامعه خواهد شد؟ ريبوار احمد: به اين دليل که خود سناريوي انتخابات، پروژه يک جنگ قومي و طايفه اي است. يک قانون اساسي قريشي برمردم تحميل کرده اند و حکومتي که قرار است درست کنند تماما شناسنامه قومي و طايفه اي دارد. شهروند بودن بي معنا شده است. هر کسي با هويت قومي و يا مذهبي اش شناسايي ميشود. هرکسي به نمايندگي از قومي يا طايفه اي به پارلمان و يا وزارتخانه اي راه ميابد. در آنجا هم بايستي بعنوان نماينده قوم و طايفه خود در برابر نماينده اقوام و طوايف ديگر بايستد و مدام براي شرکت در کشمکش بر سر تقسيم ثروت و قدرت جامعه در ميان رهبران قومي و طايفه اي تلاش کند. اگر بر کمپين انتخاباتي نيروهاي مختلف مکث کوتاهي بکنيد متوجه خواهيد شد که در عراق جنگ قومي و طايفه اي هم اکنون در جريان است. احزاب ناسيوناليست کرد ميدانند که در معرض تنفر مردم قرار گرفته اند و توده هاي ميليوني تمايلي به شرکت در مضحکه آنها و رأي دادن به ليست غارتگران و جنايتکاران آنها ندارند. براي جبران اين وضعيت چند روزي داد و فرياد فاشيستي و قومي راه انداختند و مردم را فريفتند که براي مقابله با عرب، ترکمن و شيعه لازم است به ليست آنها راي بدهند. براي فريب مردم کردستان و کسب رأي بعناوين مختلف تقصير کمبود آب و برق را به عهده "عرب ها" و "ترکمنها" مياندازند. جريانات اسلامي شيعه در مقابل کرد و سني مذهب ها از همين نوع تبليغات فاشيستي استفاده ميکنند. ناسيوناليست هاي عرب سني هم بر ضد شيعه و کرد تبليغ ميکنند. به اين شيوه هم اکنون اين جنگ و جدال قومي به نهايت شکاف خود رسيده است. احزاب قومي و اسلامي اين شيوه تبليغ فاشيستي را تبديل به وسيله اي براي گرفتن نيرو و تحميل حاکميت خود کرده اند. سعيد کرامت: در اطلاعيه حزب تاکيد شده که شهرهاي عراق زير سيطره ميليشياي مسلح و نيروهاي اشغالگر است. منظور از نيروهاي ميليشا و اشغالگر کدامها هستند؟ اين نيروها چگونه بر روند انتخابات تاثير ميگذارند؟
ريبوار احمد: منظور اين است که گروههاي مسلح با استفاده از اسلحه و قلدري در هرحال ليست خود را از صندوق هاي راي درمياورند. دهن نيروهاي ليستهاي ديگر را ميبندند. کانديداها و فعالين احزاب ديگر را به قتل ميرسانند. نمونه هاي زيادي تاکنون در مقابل چشمان مردم اتفاق افتاده است. در شهرهاي دهوک ، عقره، شقلاوه و چند شهرديگر زير سيطره حزب دمکرات کردستان (پارتي)، دفاتر حزب اتحاد اسلامي به آتش کشيده شد و تعدادي از کادرها و کانديدهايشان کشته شدند. در بغداد دو کادر حزب کمونيست عراق کشته شدند. در نجف اياد علاوي مورد حمله قرار گرفت و نزديک بود او را بکشند. در بصره، شتره و شهرهاي ديگر هم چنين کشتارهايي روي داده است. در سليمانيه کسي جرئت نمي کند بگويد راي نمي دهم و يا به ليست متفاوتي غير از ليست ناسيوناليست ها راي ميدهم. اين وضعيت در مورد ليست شيعه هم صادق است. شمار نيروهاي ميليشا خيلي زياد است. قابل شمارش نيستند: سپاه بدر، سپاه مهدي، سپاه محمد، سپاه عمر، نيروهاي پيشمرگ. حتي ارتش و پليس امروز عراق هر واحدش طرفدار يک حزب است و از آن حزب دستور ميگيرد. در پروسه نمايشي انتخابات نقش اين ميليشيا اين است که با تصفيه نيروهاي ديگر و ايجاد فضاي رعب مانع فعاليت احزاب ديگر شوند و مردم را بترسانند که به ليست دلخواه آنها راي بدهند. آخر سر هم پاسبان جعل و تقلب بي حد و حساب که در آينده به آن احتياج دارند باشند. به همين خاطر معتقدم که نتيجه انتخابات توسط رأي مردم حاصل نميشود؛ بلکه ترور، سرکوب، قلدري، مرعوب کردن و توان هر نيروي صاحب ميليس است که نتيجه اين مضحکه را تعيين ميکند.
سعيد کرامت: اطلاعيه ميگويد "راه برون رفت از شرايط تراژيک کنوني جمع شدن دور منشور "کنگره آزادي عراق" و "کنگره رفراندم براي استقلال کردستان" است. ممکن است کمي در مورد منشور اين دو تشکل توضيح داده و بگوئيد چرا بايستي مردم عراق دور آنها جمع شوند؟ ريبوار احمد: منشور کنگره آزادي عراق برنامه اي است براي سازمان دادن يک حرکت توده اي بقصد بيرون کردن نيروهاي آمريکايي و هم پيمانانش از عراق و کوتاه کردن دست دارودسته هاي اسلامي و قومي و برقراري نظامي متکي به اراده مردم و بناي يک زندگي مدني است. اين منشور تاکيد ميکند که بعد از اخراج نيروهاي ائتلافي و کوتاه کردن دست نيروهاي قومي و اسلامي، نهادهاي سرکوبگر ساخته آمريکا منحل و يک حکومت موقت براي مدت ٦ ماه اداره امور را در دست خواهد گرفت. اين حکومت موظف خواهد بود که ظرف اين مدت شرايطي فراهم کند که مردم بتوانند آزادانه و آگاهانه در مورد نظام سياسي آينده عراق تصميم بگيرند. همزمان، حکومت موقت اقدامات سياسي زير را به اجرا خواهد گذاشت: جدايي دين از دولت، برابري مطلق حقوقي براي همه شهروندان خارج از هويت قومي، ديني و جنسي. برابري مطلق زن ومرد؛ سازمان دادن يک رفراندوم عمومي در کردستان براي تصميم گيري در مورد ماندن و يا جدا شدن از عراق؛ لغو مجازات اعدام، آزاد کردن زندانيان سياسي و بيمه بيکاري براي بيکاران. کنگره رفراندوم براي استقلال کردستان هم همانطور که از اسمش پيدا است براي سازمان دادن يک رفراندوم عمومي و آزاد براي جدا کردن کردستان از عراق و برقراري يک دولت مستقل سکولار و غير قومي تلاش ميکند. به اين طريق اين کنگره هم کردستان را از سناريو سياه امروزي که بر عراق تحميل شده است نجات خواهد داد، هم به اين شيوه ريشه يک جنگ قومي که درحال حاضر در جريان است را خواهد خشکاند و هم مسئله کرد را يکبار و براي هميشه از راه اصولي وعادلانه حل ميکند و مردم کردستان را از تهديدات يک آينده تلخ نجات خواهد داد. برقراري دولت سکولار غير قومي در کردستان همزمان تبديل به فاکتوري براي تقويت جبهه آزادي و سکولاريسم در عراق و منطقه خواهد شد. گره هايي که اين دو منشور به آنها جواب ميدهند عمده ترين گره هاي اصلي جامعه هستند. متحقق شدن اين دو منشور سبب رهايي جامعه از اشغالگري، تروريسم، جنگ قومي و طايفه اي ، نا امني، ستم ملي و تبعيض جنسي خواهد شد.
|