گزارشی از مراسم روز جهانی زن در لندن
هلاله طاهری

در آستانه هشت مارس روز جهانی زن و در ادامه دهها مراسم و سخنرانی در گوشه و کنار جهان به فراخوان انجمن دفاع از زندانیان سیاسی وحقوق بشر ایران  مراسمی در دانشگاه لندن برگزار گردید. در این مراسم گوشه های از هشت مارسهای باشکوه سالهای ٢٠٠ تا ٢٠٠٥ در شهرهای ایران و بویژه سنندج با نشان دادن فیلم و عکس بهمراه سخنرانیهای فعالین این عرصه مانند ثریا محمدی٬ دیبا علیخانی٬ آزاد زمانی و سرور زمانی و.. پیرامون عرصه های متفاوت کارو بازگویی خاطرات برای شرکت کنندگان در مراسم به نمایش گذاشته شد.
ثریا محمدی عضو انجمن معلمان کردستان و فعال جامعه دفاع از حقوق زنان در ایران در کنار آزاد زمانی و سرور زمانی از مسئولین کانون دفاع از حقوق کودکان به سالها فعالیت جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در عرصه های زنان و کودکان پرداختند. ثریا محمدی تعلق بخشی از جنبش زنان و فعالیتهایشان را به جنبش آزادیهخواهی و برابری طلبی٬ جنبش سوسیالیستی بیان کرد و گفت که از آنجایی که خواستهای عمیقا برابری طلبانه جنبش ما همان مطالبات عمومی جوانان و زنان بود وسیعا گسترش پیدا کرده و در مدت کوتاهی مورد پشتیبانی گسترده مردم قرار گرفت. او در بخشی از خاطرات خود به چگونگی بازگشایی دفتر جامعه حمایت از حقوق زنان اشاره کرد که همراه دیبا علیخانی بعد از سختی های بسیاری آن را تشکیل دادند و به یک سازمان همه گیر و محبوب در شهر سنندج تبدیل شد.
سرور زمانی خاطراتی از فعالیتهای کانون کودکان و مقاومت بیدریغ فعالین این تشکل و فعالین زن در برگزاری فستیوال کودکان و کمپین برای نجات ژیلا و بختیار(دو کودک در معرض اعدام از جانب دولت) بازگو کرد. آزاد زمانی گزارش مفصلی از مبارزات بیش از یک دهه جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی واتحاد جنبش کارگری٬ جنبش زنان و جوانان را به حضور حاضرین رساند. او به گرایشات مختلف در جنبش زنان اشاره کرد که چطور در مقابل فعالیتهای این گرایش می ایستادند٬ از آنجمله زنان ملی مذهبی و دیگر گرایشات و جناحهای اپوزیسون دولتی که کاملا از جانب دولت حمایت میشدند و در مقابل برای این جنبش برحق  و توده ای سنگ اندازی میکردند. 
در بخش دوم برنامه سخنرانان دعوت شده بر حقانیت این جنبش و تمایز آن با گرایشات مصلحت جو و دنباله رو جنبش سبز و دیگر نیروهای اپوزیسون اشاره کردند. سلیمان قاسمیانی در بخشی از سخنانش به ضرورت حقوق کودک در کنار حقوق زن اشاره کرد. او گفت زمانی میگفتند که معیار یک جامعه خوب آزادی و رهایی زن است. اما امروز باید گفت که معیار یک جامعه سالم خوشبختی و سعادت کودکان است. او گفت که خوشحال است به گرایش و جنبش آزادیخواهی و طبقاتی متعلق است. لیلا قرایی به برحق بودن این گرایش و جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی اشاره کرد و گفت که وقت آنست ما با هم کارهای متحدانه به نفع این گرایش انجام دهیم.
ثریا شهابی از وضعیت اخیر جنبشهای اجتماعی و انقلابات در خاورمیانه شروع کرد و از اهمیت و ضرورت یک دور جدید در رابطه با حقوق جهانشمول زنان و مبارزات برابری طلبانه زنان گفت. او همچنین به این اشاره کرد که این جنبش حاضر با خواستهای برابری طلبانه که در یک دهه اخیر در ایران راه افتاده کاملا با حرکات کمپین یک میلیون امضا٬ و زنان ملی مذهبی و جنبش سبز متفاوت بوده و تمایز آشکا رو روشن آن را میتوان در مطالبات و نوع مبارزات آنها برای رهایی زنان دید. سرمه حمید از سازمان آزادی زن در عراق به وضعیت متحول در عراق اشاره کرد و گفت که ما باید با صفوف متحد و با پشتیبانی از مبارزات همدیگر مبارزاتمان را پیش ببریم. جمیل خوانچه زر از خاطرات فعالیتهای خود در مریوان گفت که جامعه حمایت از زنان در کردستان و کانون دفاع از حقوق کودک چگونه هر ساله فعالیتهای خود را به رژیم تحمیل میکرد.
هلاله طاهری به جنبش سبز و زنان ملی مذهبی اشاره کرد که همواره گرایش سوسیالیستی وفعالیتهای درخشان آن را توطئه نامیده و با سازش و تمکین در مقابل جناحهای بورژوائی و از جمله جنبش سبز به چشم جنبش زنان خاک پاشیده است. دیانا نامی به ضرورت اعلام حمایت و همبستگی با مبارزات زنان در خاورمیانه و کشورهای افریقای شمالی در دور اخیر اشاره کرد. مراسم با خواندن قطعنامه روز جهانی زن از جانب فریده فرجی در دوازده ماده  پایان یافت که با استقبال گرم حاضرین در مراسم روبرو گردید.