|
شینگن در چنبره راسیسم دولتی سیف خدایاری سیاستهای ضد پناهنده و مهاجرستیزی دولتهای اروپایی از چند دهه قبل بخش ثابتی از سیاست احزاب راست و میانه بوده است. در دو سال گذشته و با عروج بحران اقتصادی بخشی از این سیاستها را در اخراج دسته جمعی رومیان ساکن فرانسه، دیپورت و اخراج دهها هزار نفر در انگلیس و سایر کشورهای اروپایی دیدیم. تحولات شمال آفریقا و خاورمیانه ابعاد جدیدی به تعرض دولتهای اروپایی به پدیده مهاجرت بخشیده است. در آغاز این تحولات دستگاه تبلیغاتی دولتهای بورژوایی غرب با ایجاد هراس در جامعه، زمینه بیگانه ستیزی در افراطی ترین شکل آن را فراهم نمودند. نهم آوریل نخست وزیر ایتالیا با سفر به جزیره لامپدوسا یعنی گلوگاه ورود مهاجران آفریقایی به ایتالیا، با وعده های اولترا راسیستی اش قول داد ظرف ٤٨ ساعت اجازه نخواهد داد یک نفر خارجی در جزیره وجود داشته باشد. روز هفدهم آوریل دولت فرانسه اصلی ترین نقطه مرزی خود با ایتالیا را مسدود نمود تا بزعم خود جلوی سیل مهاجران تازه وارد به فرانسه را بگیرد. روز بیست و پنجم آوریل نیز در یک نشست مشترک سارکوزی و برلوسکونی زمینه محدود نمودن تردد مهاجران ساکنان اروپا را فراهم نمودند. چنانچه طرح برلوسکونی و سارکوزی به فرجام خود برسد مسافرت بدون ویزای شهروندان اروپایی در حوزه شینگن متوقف خواهد شد. این تصمیم بدنبال تنش موجود بین فرانسه و ایتالیا بر سر ورود مهاجران جدید به فرانسه گرفته شده و بروشنی و با صراحت کارگران مهاجر را نشانه گرفته است. پشت سیاست عریان راسیستی سارکوزی و برلوسکونی احزاب راست نشسته اند. سارکوزی تحت فشار شدید رقیب انتخاباتی آینده خود یعنی جبهه ملی قرار دارد که خواهان برچیدن کامل ویزای شینگن شده است و برلوسکونی برای احیای حیثیت سیاسی خود به جلب توجه و رضایت حزب بیگانه ستیز لگانورد نیاز دارد. مدتها قبل از تحولات خاورمیانه احزاب میانه در آلمان، بلژیک،هلند و اتریش برای خشنود ساختن احزاب اولترا راست خواهان اعمال محدودیتهایی در ویزای شینگن شده بودند. سیاست ضد مهاجرت را باید ادامه تعرض نظام سرمایه داری به طبقه کارگر دانست. مهاجران کسانی جز نیروی کار ارزان نیستند که پس از تحمل مشقات فراون و خطرات جدی خود را به ارتش نیروی کار ارزان ( و ارتش بیکاران) در اروپا ملحق می کنند. آمارها در بدبینانه ترین حالت نشان از سهم ده درصدی نیروی کار ارزان کارگران مهاجر در درآمد ناخالص ملی کشورهایی مانند ایتالیا و اسپانیا دارد. اجرای محدودیت در ویزای شینگن فقط و فقط بر اساس محدود نمودن تردد کارگران مهاجر در اروپاست که برای فروش نیروی کار خود ناچار هستند با تردد در کشورهای مختلف چوب حراج به نیروی کار خود بزنند. باید جلوی این تعرض لجام گسیخته ایستاد. تجربه ده سال اخیر نشان داده است که هیچکدام از احزاب در قدرت ـ حتی احزابی که ماسک انسانی " سوسیال دموکراسی" بر چهره گرفته اند مدافع کارگران مهاجر نیستند و هر یک با ترفندی به شمشیر نظام سرمایه داری برای سرکوب طبقه کارگر تبدیل شده اند. نبرد در این عرصه نیز مانند سایر عرصه های نبرد طبقاتی روی دوش ما کمونیستها قرار گرفته است.
|
