|
میتینگ ها و مارش در گرامیداشت اول ماه مه
اول ماه مه روز جهانی کارگر، خیابانهای مرکزی اغلب شهرهای دنیا صحنه راهپیمایی صدها هزار نفر بود. از تورنتو، لندن، استکهلم، اسلو، کلن و سایر شهرهای دیگر اروپا تا سنندج، بغداد، کرکوک و استانبول تا شهرها و کشورهای آسیایی و خاورمیانه تقسیمات کاذب طبقه کارگر به مذاهب، رنگ پوست، نژادها و ملیتهای مختلف را حقیر شمرده و به میدان آمدند تا یکصدا روز بین‌المللی انسان کارگر و گورکنان سرمایه را جشن بگیرند. اول مه امسال طبقه کارگر در شرایطی روز جهانی خود را جشن گرفت و بمیدان آمد که در سراسر جهان کماکان بار استثمار وحشیانه نظام ضد بشری سرمایه‌داری بر گرده‌اش سنگینی می‌کند. سال گذشته طبقه کارگر شاهد وسیعترین تعرضات بورژوازی به سطح معیشت خود، اخراج و بیکارسازی٬ کاهش بیشتر دستمزدها و امکانات حداقلی و از دست رفتن دستاوردهایی بود که این طبقه در طول چند صد سال تلاش و مبارزه بدست آورده بود. در حالیکه بورژوازی و حکومتهایش با حمله فزاینده به سطح معیشت کارگران کماکان در فکر سودآوری خود در مقیاس نجومی هستند، محرومیت و بیکاری میلیونها خانواده زیر خط فقر را در تنگنا قرار داده است. با این وجود امسال دنیا شاهد وسیعترین اعتراضات طبقه کارگر و مردم به نقض ابتداییترین حقوق انسانی خود٬ بیکاری٬ فقر، محرومیت و استبداد بود. امسال مردم دنیا شاهد بودند که در کشورهای تونس و مصر طبقه کارگر و مردم، حکومت‌های فاسد را با نیروی خود ساقط کردند. این تحرکات وسیع انقلابی که خاورمیانه و شمال آفریقا را در برگرفت کل جهان را تحت تأثیر خود قرار داد و موجی از امید، شادی و اعتماد به نفس را به بشریت متمدن٬ طبقه کارگر و ستمدیدگان بخشید. این تحولات از دیگر سو کل بورژوازی٬ کشورهای امپریالیستی و دولتهای مرتجع عرب را در ماتم فرو برده است. روز جهانی کارگر امسا ل متاثر بود از فشار بحران اقتصادی ناشی از جنگ، ناامنی، گرانی و افزایش سرسام آور قیمت اجناس که به طبقه کارگر در سراسر جهان تحمیل شده است. اعتراض به این وضعیت در شعارها و سخنرانیهای شرکتکنندگان و نمایندگان اتحادیه‌ها، فعالین کارگری و احزاب چپ و کمونیست مشهود بود. در بسیاری از شهرهای مهم اروپا همچون لندن، اسلو، هلسینکی، کلن، استکهلم، گوتنبرگ و ... هزاران نفر با حمل پرچمهای سرخ و رنگارنگ که عمدتا اتحادیه‌های کارگری و احزاب چپ را نمایندگی می‌کردند، با حضور در خیابانهای اصلی این شهرها شعارهای مختلفی چون: "زنده باد اول مه روز اتحاد بین‌المللی کارگران"، "زنده باد سوسیالیسم"، "زنده باد حکومت کارگری"، "کارگر زندانی آزاد باید گردد" سر دادند. واحدهای کشوری و شهری تشکیلات خارج از کشور حزب حکمتیست نیز همراه با احزاب کمونیست کارگری عراق و کردستان با حمل پلاکارد و بنرهایی از جمله: "زنده باد اول مه و زنده باد سوسیالیسم"، "کارگر زندانی آزاد باید گردد"، مرگ بر جمهوری اسلامی" و همراه داشتن نمادهای حزب توجه تعداد زیادی از خبرنگاران و مردم حاضر در محل را وسیعا به خود جلب نمود و به این شکل مراسم اول ماه مه در خارج از کشور به صحنه افشاگری علیه توحش رژیم حاکم بر ایران و بویژه بربریتی که توسط بورژوازی و دولت اسلامی آن بر میلیونها کارگر و به ویژه فعالین کارگری اعمال می‌شود، تبدیل شد. فعالین و کادرهای حزب حکمتیست علاوه بر حضور در راهپیمایی و مارش اول مه، در اکثر کشورهای اروپایی با برپایی چادرهای اطلاعاتی و میز کتاب در محل برگزاری میتینگ‌ها با مراجعین به بحث و تبادل نظر پرداخته و اطلاعیه‌های حزب را در میان مردم توزیع و ادبیات حزب را در اختیار مردم قرار دادند. در برخی از شهرها نیز رفقای حزب حکمتیست به ایراد سخنرانی پرداخته و ضمن تشریح اوضاع سیاسی ایران و فشار، دستگیری و زندانی کردن رهبران کارگری کشور خواستار همبستگی، اتحاد و تشکل طبقه کارگر برای رهایی شدند.
زنده باد اول مه زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر ٦ مه ٢۰١١ تشکیلات خارج کشور حزب حکمتیست
|
