TLogo


حل مشکل اتحاد کارگری به شیوه "اتحادیه آزاد کارگران"
اسد گلچینی

مجمع عمومی چهارم "اتحادیه آزاد کارگران ایران" اخیرا تصمیماتی اتخاذ کرده است که اساسا برگرفته از همان سنت و روش های کار تاکنونی فعالین این تشکل است. در این مجمع رسما اعلام شد که این تشکل رابطه دیگری که تماما متفاوت با رابطه قبلی با سندیکای شرکت واحد و سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه داشت را خواهد داشت. امروز مجمع عمومی چهارم اتحادیه ازاد کارگران ایران رسما اتحادیه کارگران نیشکر هفت تچه را از لیست خود خارج میکند. لابد انها دیگر نه تشکل کارگری هستند و نه فعالینش فعالین کارگری!  این مجمع متاسفانه قدمی فراتر به طرف تفرقه و نه اتحاد بیشتر با بقیه گذاشت.

مجمع عمومی چهارم اتحادیه ازاد کارگران ایران در بند ٣ بیانیه خود اعلام میکند که: " مجمع بر همبستگی بیشتر اتحادیه با سایر تشکلها و نهادهای کارگری، بویژه سندیکای کارگران شرکت واحد تاکید کرد و از مبارزات این سندیکا و نقش آن در جنبش کارگری ایران تجلیل به عمل آورد".
پیام اصلی این تصمیم نه همبستگی مورد بحث٬ بلکه اعلام یک خط کشی با سندیکای کارگران نیشگر هفت تپه است و چیزی غیر از این معنی نمیدهد.
سوال این است که چرا فقط شرکت واحد در رابطه ویژه قرار میگیرد؟ اتحادیه کارگران نیشکر هفت تپه چرا آگاهانه حذف میشود٬ در حالی که ظاهرا شما متحد این دو تشکل کارگری در زمینه مطالبات کارگری بودید و با این اتحادیه و شرکت واحد سند مهم منشور مطالباتی حداقل کارگران ایران را صادر کردید؟
چه اتفاق مهمی افتاده است که این اتحادیه مجمع عمومی برگزار میکند و میتوان گفت این اعلام رابطه با دیگر تشکلهای مهمترین موضوع این اجلاس میشود؟ دوستان شرکت کننده در این مجمع که در تاریخ ٢٤ و ٢٥ تیر برگزار شده است  لازم است یکبار دیگر به این تصمیم مهم خود آگاه شوند.

ما بارها اعلام کرده ایم که این اتحادیه تشکلی نیست که کارگران را در محل و جای معینی نمایندگی کند. معضل اصلی این تشکیلات همین است و اساسا چیزی غیر از علاقمندی تشکیل دهندگان آن به این نوع از فعالیت نمیتواند آنرا سر پا نگاه دارد. اتحاد کارگران و اعتراض کارگران و معضل تفرقه و پراکندگی در میان کارگران علیرغم نیت اعضا و فعالین آن، قطب نمای این تشکل را تشکیل نمیدهد. هدف این نیست که این اتحادیه میخواهد خشتی را در میان کارگران روی خشت دیگری بگذارد. همین تصمیم اخیر در مجمع عمومی چهارم نشان میدهد که منشور مطالباتی کارگران  و اتحاد کارگران٬ برای این اتحادیه بی ارزش است، جایگاهی در مبارزه این دوستان ندارد و شب و روز بر ذهن و کار و فعالیت آنها سنگینی نمیکند. این مساله باز هم نشان داد که برای اتحادیه آزاد کارگران ایران همیشه اعلام نظر و اعلام سیاست ارزشی برای راضی کردن خود دارد که آنهم در قالب اعلامیه ای و کمپینی و امضاهایی ممکن میشود و در دنیای واقعی بعد از تصمیمات این اتحادیه اتفاقی نمی افتد.

بطور واقعی  بند سه  این سند  تنها تصمیم جدی و عملی این مجمع است چرا که در نیای بیرون اتحادیه بقیه تصمیمات همانطور که گفتیم شامل همان کارکرد همیشگی اتحادیه است، مثلا در مورد تغییر قانون کار این اتحادیه اطلاعیه ای میدهد! اما در مورد رابطه با  دو  تشکل کارگری و هم پیمان تا کنونی خود اصرار دارد زیر فرمولبندیهای بسیار "کار شده" به صراحت بنویسد که از این ببعد رابطه ویژه ای با اتحادیه واحد دارد و با نیشکر هفته ندارد. این ترجمه عملی این تصمیم است و برای هر کارگر و فعال سیاسی و اجتماعی نه چندان کارکشته ای در امر اتحاد کارگری بسیار واضح است.

اتحادیه آزد کارگران و تشکل های مشابه اگر چنانچه بخواهند در اتحاد کارگران موثر باشند لازم است بدون تردید راه خود را در مسیر ایجاد تشکل در محیط های کار و تشکل هایی که مربوط به کارگران در رشته و شاخه معینی هستند کج کنند و به این امر با همه وجود کمک کنند. حدود ٧ سال تجربه تاکنونی شما نتیجه ای بهتر از امروز و نقشی که در اتحاد و تشکل کارگران در ایران دارید نخواهید داشت. راه حل درست برای کارگران همین است که  شرکت واحد و نیشکر هفت تپه انجام داده اند. مستقل از اینکه چه نوع تشکلی و با چه اسمی درست میکنید.  اعضای اتحادیه آزاد کارگران مانند  دیگر فعالین کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری٬ هر کدام از صنف و شغل های کارگری و غیر کارگری هستند و دور هم جمع شده اند. کارگران باید راه حلی درست برای اتحادشان در محل کار و برای سازماندهی اعتراضشان داشته باشند. زمانی در اوایل شکل گیری جنبش کارگری و سازماندهی های آن کارگران ناچارا شرط کارگر بودن را مبنا قرار دادند و دیگران را راهنمایی کردند بروند و تشکل های شان را برای صنف و رشته خود بسازند (اساسا مغازه داران بودند). این نوع تشکل های شما از جمله به چنین تصمیماتی هم نیازمند است
.
 تصمیماتی همچون تصمیم بند سه در این سند، شما را بیشتر به گروه هایی تبدیل میکند که باید خط کشی های سیاسی و ایدئولوژیک در دست داشته باشد و دیگران را و از جمله تشکل های کارگری مانند نیشکر هفت تپه را با آن اندازه گیری کند. چرا که مثلا در مقاطع مختلف با کسانی از سندیکای هفت تپه و فردا با واحد و روز دیگری با فلز کار و مکانیک و ... اختلاف پیدا خواهید کرد. معیار شما برای پیشبرد این اختلافات پناه بردن به رابطه ویژه و غیر ویژه و فرعی کردن یکی و اصلی کردن دیگری است؟ و آیا درست در چنین مقطعی که کسانی از شما با کسانی از سندیکای هفت تپه اختلاف دارند مناسبات را بر این اساس تعریف میکنید؟  اتفاقی نیست که درست در چنین مقطعی تصمیم گرفته میشود که رابطه با نیشکر هفت تپه فرعی شود و با شرکت واحد ویژه تر٬ چرا که  بحثهای بسیار مهم و تعیین کننده ای در میان فعالین کارگری و جریانات سیاسی در مورد مثلا "نقش یارانه ها و حذف سوبسید ها " در جریان است. و یا درست در زمانی که حملات چپ بورژوایی به رضا رخشان از فعالین سندیکای نیشکر به اوج خود رسیده است چنین تصمیمی گرفته میشود و در اوج نا باوری، اتحادیه آزاد کارگران به جای حمایت از رضا رخشان در برابر این حملات، اسم سندیکای هفت تپه را از لیست مورد حمایت تا امروز خود حذف میکند و اصرار هم دارد این را با صدای بلند اعلام کند و سند فوق را منتشر کند. دوستان متوجه نیستد که به بهانه اختلاف با رضا رخشان٬ کل سندیکای هفت تپه و چند هزار کارگر این مرکز را از دایره دوستی و دفاع خود حذف میکنند. این درجه از سکتاریسم و برخورد فرقه ای جای تاسف است. پیامی که اتحادیه آزاد در این ماجرا به کل طبقه کارگر میدهد٬ این است که هر زمان با نماینده ای از این طبقه در هر مرکز کارگری احساس اختلاف کند٬ حمایت خود را از کل کارگران آن مرکز قطع میکند. اتحادیه آزاد با این اقدام خود در دنیای واقعی خود را منزوی تر میکند و نه برعکس. این خود اتحادیه آزاد است که در کنار هفت تپه و شرکت واحد به عنوان دوتشکل کارگری٬ اعتباری کسب میکند نه بر عکس.

 رسم رفاقت کارگری و اتحاد کارگری حکم میکند  که بند سه این سند برای همیشه  نزد شما و کارگران دیگر و تشکلهایشان دفن شود و جای آنرا دفاع روشن از سندیکای هفت تپه و فعالین آن در برابر هر حمله ای که هست و خواهد بود پر کند. نظر و عقیده به جای خود رفاقت کارگری و اتحاد کارگری که دنبال آن هستید این الفبا را باید به ما گوشزد کند. لطفا یکبار دیگر تصمیم خود را از این زاویه هم مرور کنید.