چند کلمه به یاد آزاد احمد

اسد گلچینی

 

آزاد احمد کمونیست برجسته و چهره ای محبوب و دوست داشتنی برای کارگران و مردم زحمتکش در عراق و کردستان در تاریخ 30 اکتبر 2013 در کرکوک به قتل رسید. آزاد چهره ای شناخته شده در مبارزه برای آزادی خواهی و برابری طلبی بود. مرگ او ضایعه ای برای احزاب کمونیستی کارگری عراق و کردستان و همه هم جنبشی هایش در ایران و هر جای دیگری بود. آزاد احمد بنا به قابلیت و موقعیتش در جامعه  یک ستون استوار جنبش ما بود. غم سنگین از دست دادنش محدود به عراق نشد و مرزها را به سرعت کنار زد. بدون تردید رفقای نزدیکش میتوانند آزاد احمد و شخصیتش را بشناسانند همانطور که رفقای "از آن طرف مرز آمده" هم چندان سخت نیست که مشاهداتشان را در باره او بیان کنند. این حداقل کاری است که لازم است انجام داد.


آزاد احمد یک انقلابی و یک کمونیست برجسته و بزرگ بود


شهر رانیه در کردستان عراق محل زندگی و فعالیت اولیه آزاد احمد بود. آزاد احمد در گرما گرم قیام و مبارزه مردم بر علیه جهنمی که رژیم بعث عراق ایجاد کرده بود شکفت و به سرعت به چهره ای انقلابی تبدیل شد و همراه با سازماندهی و رهبری کمونیستها در این شهر به تقویت و گسترش آزادیخواهی در مقابله با جهل و خرافات ناسیونالیستی و مذهبی کمک کرد. تصور انسان های اطراف از زندگی بهتر و تغییر آنچه هست  با وجود آزاد احمد ممکن میشد، چرا که آزاد بشدت انسانی آزدیخواه و برابری طلب و کمونیست بود. این خصوصیات آزاد همراه با فعالیت خستگی ناپذیری که داشت بسرعت وی را به چهره ای توده ای تبدل کرد.  آزاد احمد  در میان مردم زحمتکش و در میان همه آزادیخواهان و زنان و مردان تشنه آزادی میدرخشید. با وجود مسئولیت های سنگینی که در حزبش داشت هیچگاه از محیط زندگی و کارش کنده نشد و رهبری واقعی برای هر حرکت اعتراضی و هر تجمع و مبارزه ای بود که مردم این شهر داشتند. آزاد احمد همواره از کسانی بود که در تجمع های توده ای سخنرانی میکرد.


بیاد دارم اولین باری که با وی آشنا شدم وقتی بود که در جمعی از رساندن ادبیات کمونیسم کارگری به کمونیستهای ایرانی گرما گرم بحث بود. با این جوان کمونیست پر شور و انقلابی عجله داشتم هر چه زودتر بیشتر اشنا و نزدیک شوم. سفرهایی که به ایران برای امرار معاش میکرد همراه بود با فداکاری و تلاش و عجله برای رساندن ادبیات منصور حکمت به آن طرف مرز. شور انقلابی و جسارت وصف ناپذیرش وی را به سراغ کمونیستها و آزادیخواهان آن طرف مرز میکشاند و همیشه با کوله باری از ادبیات منصور حکمت و کمونیسم کارگری از وی استقبال میشد. مهم این بود که در آنجا هم که تردیدی برای گسترش این ادبیات میدید خود راسا با نادیده گرفتن خطرات بسیار ناشی از حاکمیت جمهوری اسلامی اقدام به رساندنش میکرد و خون تازه ای جاری میکرد. آزاد احمد نمونه یک انقلابی کمونیست در همه جا بود.


سالهای اخیر آنچه دور و نزدیک از وی شنیده و دیده میشد تلاش برای سازماندهی کمونیستها در سراسر عراق بود. آزاد احمد همچون بسیاری از رفقای حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان بزرگترین خطراتی که نمونه اش را تا آن زمان کسی ندیده بود  به جان میخرید. لحظه ای تردید برای این سازمانده کمونیست در هر جایی که باید میرفت و تاثیر میگذاشت وجود نداشت، بغداد و سلیمانیه و کرکوک یا شهر سردشت در ایران و رانیه زادگاهش و یا شهر توکیو برای جلب کمک های مادی و معنوی آزادیخواهان در حمایت از مبارزات آزادیخواهان و کمونیستها در عراق و ... آزاد احمد نمونه یک انقلابی سرکش و آگاه به انقلاب کمونیستی بود. جنبش ما در نبود آزاد دچار ضایعه شد. ادامه راه آزاد هنگامی برای ما آسان میشود که منشا عظیم این انقلابی گری کمونیستی را همچون وی در میان کارگران و مردم زحمتکش بر زمین سفت تری محکم  و محکمتر کنیم.


انقلابی گری، آگاهی کمونیستی، پیگیری ، خصوصیت توده ای و محبوبیت آزاد احمد، عین کمونیسمش در زندگیش و فعالیت حزبی اش و در مراوداتش بود. آزاد از ستونهای استوار برای ایجاد حزب و داشتن حزب بود و همیشه در این جهت برجسته بود. جنبش ما رفیقی را از دست داد که شخصیتی توده ای ، شناخته شده و قابل اتکا و دوست داشتی بود که همزمان حزبش را داشت که در تلاش همیشگی برای مستقر کردنش در میان کارگران و زحمتکشان و زنان و جوانان تشنه آزادی بود. این خصوصیات ، قابلیت و پیگیری وی در میان رفقا و در جامعه برجسته بود.
بنا به همه این دلایل بسیار طبیعی بود که آزاد همیشه در معرض خطر است. جنبشهای ارتجاعی ناسیونالیستی و مذهبی سرسخترین دشمنان آزاد بودند. ارتجاع و سنت های جاری ضد آزادیخواهی و برابری طلبی در جامعه همیشه دشمنان آزاد بودند. آنها توانستند آزاد را از کارگران و کمونیستها بگیرند اما هیچگاه نمیتوانند کارگران آگاه و کمونیستها را از دسترسی به این شخصیت انقلابی و کمونیست با همه توان و قابلیت هایش، همه محبوبیت و عزیزی اش بگیرند.


در این لحظات بسیار سخت و دشوار که دیگر خدر سور "آزاد" را در کنار ساکار و بچه هایش، همراه با مادر و برادر و خانواده اش، در میان رفقایش و در فعالیت و نبرد همیشگی اش نمیبینیم، به همه انها درود میفرستیم و تسلیت میگوییم. این غم بسیار سنگین را بر شانه های خود داریم و آنرا با شما شریکیم رفقا!


1 نوامبر 2013