|
زنده باد اول مه روز همبستگی بین المللی کارگری
اول ماه مه روز همبستگی بین المللی و انترناسیونالیستی طبقه کارگر است. روز جشن جهانی طبقه ای است که از چین تا آمریکا٬ از روسیه و ژاپن تا آلمان و انگلستان٬ از ایران و عراق و ترکیه تا مصر و سوریه و لبنان و.. اسیر حاکمیت سرمایه است. طبقه ای که کل امکانات جهان امروز بر دوش او ساخته شده است و خود هنوز٬ پس از کمون پاریس٬ انقلاب کارگری روسیه و صدها و هزاران مورد از جانفشانی و اعتراض به حاکمیت سرمایه٬ اسیر کار مزدی است. اول مه روز اعلام کیفرخواست این طبقه به عنوان یک طبقه جهانی علیه وضع موجود است. روزی که کارگران در سراسر جهان با شعار کارگران جهان متحد شوید! همسرنوشتی و منفعت مشترک خود و لزوم اتحاد جهانی خود را اعلام میکنند. اول مه روز هیچ ملت و نژاد و قشر و طبقه دیگری نیست٬ روز هیچ مذهب و کلیسا و مسجد و کنیسای نیست. روز اتحاد ملتها و حامیان سبز و سیاه و اصلاح طلب و حقوق بشری و دمکراسی طلب نیست. روز طبقه کارگر در تمایز با همه اینها است. کارگران در این روز دست در دست هم در سراسر جهان جمع میشوند تا به همه دنیا اعلام کنند٬ که این طبقه در تمایز با همه٬ یک طبقه است و یک منفعت را دارد. آگاهی طبقه کارگر به وجود خود٬ به همسرنوشتی خود، به منافع مشترک جهانی خود٬ و به تمایز خود از همه٬ بخشی مهم از خودآگاهی این طبقه و پیش شرط اتحاد آن برای پاره کردن زنجیرهایی است که سرمایه در طول صدها سال به نام وطن و ملت و ملیت و کشور٬ به نام مذهب و فرهنگ و تاریخ و... بر دست و پایش بسته است. بورژوازی در طی حاکمیت خود با همه توان تلاش کرده است٬ منافع مستقل طبقه کارگر، لزوم استقلال این طبقه٬ همسرنوشتی انترناسیونالیستی کارگران و منافع متضاد آنها با بورژوازی را در ذهن کارگران خدشه دار کند. تلاش کرده برابری طلبی و حکومت کارگری و امیال و آرزوهای مساوات طلبانه را در ذهن خود طبقه کارگر٬ رویا و دست نیافتنی قلمداد کند. تلاش کرده باور به نیروی متحد این طبقه٬ توان و قدرت عظیم این طبقه برای وارونه کردن جهان امروز و گذاشتن آن بر قاعده را٬ ناممکن نشان دهد و قناعت و تمکین به سرمایه و بردگی موجود را ازلی و ابدی کند. این براترین اسلحه برای حفظ حاکمیت سرمایه در سراسر جهان امروز است. جمهوری اسلامی مثل همه دولتهای بورژوایی در جهان تلاش میکند٬ نیروی ما را به عنوان کارگر ایرانی و خارجی٬ کارگر زن و مردم٬ قراردادی و رسمی٬ شاغل و بیکار٬ ترک٬ کرد٬ عرب٬ فارس٬ شیعه٬ سنی و...٬ شقه شقه کند. تلاش میکند طبقه کارگر ایران را به نام دفاع از "سرمایه ملی"٬ دفاع از تولید داخلی٬ به نام وطن و کشور مشترک٬ در پشت اهداف و برنامه های سرمایه بسیج کند. تلاش میکند اهداف و برنامه و نقشه های بورژوازی ایران را برای تامین سود بیشتر٬ بر شانه های طبقه کارگر و به قیمت تحمیل محرومیت بیشتربه کارگران٬ و به نام منافع عمومی جامعه پیش ببرد و نیروی وسیع ما را به خدمت خود گیرد. همزمان تلاش میکند افق اتحاد کارگری٬ برابری طلبی و حکومت کارگری و توان ما برای به زیر کشیدن سرمایه و رهایی تمام و کمال کل بشریت را از اذهان پاک کند. تنها با اتکا به چنین سناریویی است که ادامه حاکمیت سرمایه و بردگی طبقه ما ممکن است. اینها ماتریال اصلی در خاموش و ساکت کردن٬ متفرق کردن و تمیکن کردن طبقه ما است. برنامه های هر ساله خانه کارگر و شوراهای اسلامی و کانون انجمنهای صنفی و غرولندها و دل سوزاندن ریاکارانه آنها به حال کارگران در ایران٬ ابزار ضد کارگری برای جهت دادن به اعتراض این طبقه در چهارچوب منافع سرمایه و کنترل آن است. این ارگانها و برنامه های آنها به نام هفته کارگر و اول مه٬ بخشی جدا ناپذیر از رجزخوانی های هر سال رهبران و شخصیتهای اصلی جمهوری اسلامی برای تحمیق صفوف ما است. علاوه بر اینها امروز و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری٬ همه جناحهای جمهوری اسلامی تلاش میکنند٬ با اشک تمساح ریختن برای طبقه کارگر٬ اول مه را به میدان تبلیغات انتخاباتی تبدیل کنند. بستن سدی در مقابل کل این صف و پروپاگاند ضد کارگری آنها٬ قبل از هر کس بر دوش کمونیستهای طبقه کارگر است. قرار دادن افقی سوسیالیستی و تلاش برای بالا بردن خودآگاهی صفوف کارگران٬ تلاش برای هر درجه اتحاد و همدلی و تقویت رفاقت کارگری٬ در گرو اتحاد رهبران و فعالین آگاه و هوشیار این طبقه به عنوان چسب درونی و پایه اتحاد کارگری است. اول مه فرصتی برای کارگران کمونیست است تا ضمن اعلام کیفرخواست طبقه کارگر علیه کل سرمایه٬ مهمترین مطالبات سراسری طبقه کارگر ایران را بلند کنند و کل طبقه کارگر را حول آن متحد کنند. اول مه فرصتی است که در محل کار٬ در هر جمع کارگری٬ در هر محله و شهری٬ در همه جشنها و مراسمهای کوچک و بزرگ کارگری اعلام شود که دستمزد ٤٠٠ هزار تومانی تعیین شده سال ٩٢ دهن کجی و بی حرمتی مطلق به کارگران است. اعلام شود که طبقه کارگر این درجه از عنان کسیختگی سرمایه در تحمیل فقر مطلق به این طبقه را نمیپذیرد. رفقا! طبقه کارگر در ایران٬ یکی از گردانهای قوی طبقه کارگر جهانی است. همه به ابعاد قدرت پرولتاریای ایران آگاهند. اگر کارگران کمونیست متحد شوند٬ اگر چون زنجیری ناگسستنی از نفت و ذوب آهن تا ایران خودرو و پتروشیمیها٬ معادن و.. به هم وصل شوند٬ اگر افق برابری طلبانه و سوسیالیستی خود را در مقابل طبقه کارگر ایران بگذارند٬ و اگر مهمترین مطالبات سراسری طبقه کارگر از نه گفتن به میزان دستمزد، حق تشکل واعتصاب، بیمه بیکاری و.. به عنوان مطالبه فوری این بخش بلند کنند٬ کل طبقه کارگر ایران یک قدم بزرگ در عقب راندان سرمایه و در تامین اتحاد وسیع خود بر میدارد٬ و جنبش کارگری و جنبش سوسیالیستی در این جامعه یک قدم بزرگ به سوی انقلاب کارگری برمیدارد. اگر پرولتاریای صنعتی ایران تکانی بخورد٬ اگر اعلام کیفرخواست خود علیه بردگی خود را اعلام کند٬ همه سرها به طرف طبقه کارگر به عنوان رهبر سرسخت انقلاب کارگری ایران٬ برمیگردد! امیدها زنده میشود! تبلیغات رسانه های ضد کارگری برای مهندسی افکار در ایران و در قلب اروپا، در تخطئه حکومت کارگری٬ در اعلام پایان کمونیسم و برابری٬ در اعلام پایان سوسیالیسم٬ بسرعت رنگ میبازند! و شیپور انقلاب کارگری بار دیگر، و این بار صدها مرتبه قدرتمندتر از کمون پاریس و انقلاب اکتبر، به صدا در می آیند! و این کار ممکن است و این قدم را باید کارگران کمونیست بردارند. اول مه فرصتی برای چنین اتحادی و برای چنین تحولی است.
زنده باد همبستگی بین المللی کارگری زنده باد انقلاب کارگری حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست hekmatist.com ١٩ فروردین ١٣٩٢- ٨ آوریل ٢٠١٣
|
