يك كمونيست از نوع كمونيسم منصور حكمت

 

تصوراينكه يك كمونيست راديكال،بااراده و خستگي ناپذير را از دست داده ايم برايم بسيار درد اور است.

 

عليرضا داوودي دانشجوي ازادي خواه و برابري طلبي كه بر اثر شكنجه هاي جسمي و روحي  جلادان اسلامي در زندان پس از ازادي قلبش ايستاد انسان مبارزي كه با اعمال سخترين شكنجه هاي جسمي و روحي  ( كه در مصاحبه منتشر نشده اش به صراحت بيان ميكند) باز هم دست از مبارزه نكشيد و تلاش خود را براي رهايي انسان و ايجاد يك دنياي بهتر ادامه ميداد. مبارزي مقاوم و جسور در برابر بازجوهاي درنده رژيم كه با انواع شكنجه ها نمي توانستند عزم راسخ او را در راهي كه پيش گرفته بود سست كند. فقط مرگ مشكوك او ميتوانست تلاش او را براي سرنگوني كل سرمايه داري باز دارد .دانشجوي جواني كه با سن و سال كمش ،بااگاهي و درايت به اوضاع ،رهنمود ميداد ، خط راديكاليسم را پيش ميبرد ، سازمانده بود و سخنراني ميكرد. عليرضا يك نمونه كامل از كمونيسم منصور حكمت بود. امر مبارزه براي او مهم بود .در حساسترين مقاطع تشخيص ميداد كه چگونه بايد كاري كرد . اعتصاب سازمان ميداد ، برگزار كننده مراسم بود، ميان كارگران شهر خودش ميرفت، به كردستان سفر ميكرد و براي كارگران كامياران سخنراني ميكرد ،از حمايت فرزاد كمانگر معلم دلسوز ميگفت و خطر اعدام او را به مردم و سازمانها گوش زد ميكرد .چهره عليرضا در نزد مردم كامياران واصفهان، دانشجويان، كارگران و دوستدارانش نقش بسته ،و صوت صدايش هميشه در گوشها خواهد ماند. عليرضا فقط متعلق به جنبش دانشجويي نبود او متعلق به تمام كساني كه پاي سخنرانيهايش مي نشستند ،به مادران داغد يده كردستان كه به دردلهاي انها گوش ميداد، به كارگران اصفهان و كامياران كه از اتحاد و مبارزه كارگري  برايشان ميگفت .به جنبش زنان كه سخنران روز جهانيشان بود تعلق داشت. او متعلق به كل پرولتاريا بود. عليرضا را از دست داديم. اما او در بين ما زنده است  .او را در مبارزه براي انقلاب كارگري وبرقراري جامعه سوسياليستي در كنار خود ميبينيم ، براي تحقق ارزوهايش مصمم تر از گذشته تلاش خواهيم كرد

مرگ رفيق كمونيست عليرضا داوودي را به خانواده داغديده وي  ، بستگانش ، همفكران و همسنگرانش  و به تمام ازادي خواهان و برابري طلبان تسليت ميگويم. يادش گرامي راهش پاينده

 

بختيار پيرخضري                                      ٢٠٠٩