-- Logo ---->

"شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر – سال٨۹" چکاره است؟

محمد فتاحی

m.fatahi@gmail.com

 

نهاد غیبی "شورای..." علم شده توسط سایت های اینترنتی جناح کارگری سبز، روز جهانی کارگر را تظاهرات در تهران اعلام کرده است. این از نوع همان تقلاهای قبلی سبزها با  عنوان کارگری برای کج کردن راه کارگران بسوی جنبش بلوکی از سرمایه داران ایران با عنوان سبز است. اولا این نهاد موجودیتی در دنیای واقعی ندارد. در ثانی حتی در صورت موجودیت، جنبش کارگری سرباز جنبش سبز نیست تا اول مه را برای او رژه برود. ثالثا اگر تمام سالهای گذشته زمان رژه خیابانی بوده باشد، روز اول مه امسال فرصت مناسبی برای رژه خیابانی نیست به چند دلیل؛ اولا تناسب قوای بین طبقه کارگر و قدرت حاکمه چنین اجازه ای را نمیدهد. تشکل ها و جمع هایی که قطعنامه اول مه را امضا کرده اند متاسفانه ناتوان از بسیج توده وسیع کارگران برای این کارند. نتیجتا تظاهرات در تهران به همان نتایجی می انجامد که سال گذشته شد. سال گذشته بیش از یکصد و پنجاه نفر دستگیر و زندانی شدند و توان جنبش کارگری ناتوان از انجام کاری برای آزادی شان بود.

چه باید کرد امسال را رهبران در محل بهتر تشخیص میدهند، اما دنباله روی از شعار خیابان خیابان بدون اینکه کارگر فکر سود و ضررش را کرده باشد یک اشتباه سیاسی جدیست. سال گذشته سال جنبش سرمایه داران پرو غرب ایران بود. اینها و تمامی اپوزیسیون از راست به چپ (به جز حزب حکمتیست و تعدادی کمونیست) تقلا کردند کارگر را سرباز آن جنبش کنند. همین نیروها امروز میخواهند در ادامه سینه زنی های سوسیالیستی روز، اول مه به یکی از همان میادین تبدیل شود. کارگر سوسیالیست و آگاه میتواند به جای اندیشیدن به خیابان به این فکر کند که از کدام راه بهتر میشود روز اول مه را به روز اتحاد بیشتر و روز همبستگی بیشتر تبدیل کرد تا از همین همبستگی و اتحاد به نفع تقلای بیشتری در جهت کسب مطالبات کارگران استفاده کرد.

در خاتمه علاقمندم یکبار دیگر تکرار کنم که تفاوت اول مه امسال با سال گذشته در این است که امسال جنبش سبز به دنبال ناکامی در عاشورا و تاسوعا و مناسبت مرگ منتظری و روز قدس و ٢٢ بهمن امروز برای استفاده از اول مه به عنوان دنباله آن تحرکات ارتجاعی دندان تیز کرده است. خدمه آن جنبش در لباس چپ میخواهند اول مه کاری بشود که روز عاشورا شد. کارگر امسال هر چه میخواهد و میتواند بکند، باید هشیار باشد که سود آن به جیب سبز نرود. باید مواظب بود سبز و ارتجاع جاری اول مه را به سود خود مصادره نکند. باید کاری کرد که فردا بعداز اول مه رهبر کارگری بتواند دستاوردهایش را برای کنار دستی ها و رفقایش برشمارد. بدون چنین دستاورد و نتیجه ای سر کارگر کلاه رفته است.

 

زنده باد اول مه

دست ارتجاع سبز از اول مه کوتاه