نگاهی به گوشه ای از فعالیتهای اخیر حزب کمونیست کارگری عراق

 

سعید کرامت

s.keramat@gmail.com

 

از  اول ماه دسامبر 2005 حزب کمونیست کارگری عراق (حککع)  یک دوره پرتحرک وموثر را  پشت سرگذاشته است که میتوان در سه محور اصلی  "انتخابات"، اعتراضات توده ای و ارتباطات بین المللی  به آن پرداخت و تا بتوان اندکی بیشتر با نقش و اهمیت آن حزب آشنا شد.  

انتخابات

درنیمه اول ماه دسامبر  فعالیت حزب  برآنچه که انتخابات نام داشت متمرکز شده بود.  در جریان کمپین "انتخاباتی" عراق،  رهبری حزب طی مقالات و قطعنامه های متعدد مشروعیت انتخابات را زیر سئوال برد و اعلام کرده که آنچه که انتخابات نام گرفته است طبق هیج معیاری انتخابات محسوب نمی شود؛  زیرا در جامعه عراق قانون جنگل حکمفرما است. هر حزبی میلیشای قویتری داشته باشد رای بیشتری از صندوق بیرون خواهد آورد. مهمتر از این، ساختار سیاسی عراق به شیوه ایی معماری شده است که هرانتخاباتی شکافهای قومی و مذهبی را عمیقتر خواهد کرد. سخنگویان این حزب تاکید کردند که هدف از انتخابات احترام به اراده شهروندان و بهبود شرایط زندگی مردم نیست. بلکه قصد این است که مشروعیتی برای اشغال نظامی عراق توسط آمریکا و حاکمیت گروههای ناسیونالیستی و مذهبی ببار بیاورد.

علاوه بر رهبری حزب، کادرهایی نظیر ندا مؤید، معاون سازمان آزادی زن در بغداد، فلاح علوان دبیر فدراسیون شوراها و اتحادیه های عراق، سمیر عادل رئیس کنگره آزادی عراق با ظاهر شدند در مناظرات تلویزیونی  در کانالهای نظیر العربیه، العراقیه و الجریره و... - که در سطح عراق و در دنیای عرب پخش میشود- پیامد های انتخابات را برای مردم تشریح نمودند.

 در سطح بین المللی هم ینار محمد، عضو دفتر سیاسی حزب و هوزان محمود، نماینده سازمان آزادی زن در انگلیس، در رسانه هائی نظیر    BBC وCNN  حضور یافته و هدف از انتخابات در عراق و پی آمدهای احتمالی آنر برای مردم توضیح دادند. در این رابطه هوزان محمد، علاوه بر مصاحبه با   BBC وCNN  با یک مجله ایتالیائی، یک رایو آلمانی مصاحبه کرد و به کشور پرتقال برای یک سخنرانی دعوت شده بود.

لازم به یاد آوری است که قریب به بیش از یکماه از انتخابات عراق گذشته است هنوز گروههای رقیب در دولت تحت حمایت آمریکا توافق نکرده اند که  به چه شیوه ای نتیجه انتخابات را اعلام نمایند.

اعتراضات توده ای

مدت کمی بعد از اینک مردم را به پای صندوقهای رای کشاندند، بنا به توصیه  صندوق بین المللی پول و به منظور تامین هزینه نیروهای آمریکا در عراق، "دولت" اعلام کرد که قیمت مواد سوختی سه برابرشده.  این تصمیم یک زنجیره اعتراض اجتماعی را در پی داشت.

در تاریخ 19 تا 29 دسامبر 2005؛ به همت کادرهای حزب کمونیست کارگری عراق یک سلسله اعتراضات اجتماعی در شهرهای  اربیل، کرکوک، سلیمانیه، ناصریه، رانیه، قلعه دیزه و منطقه گرمیان سازمان داده شده که طی آن تظاهراتهای مردم  معترض انزجار خود را در رابطه با عدم وجود آب و برق مکفی و مصوبه دولت راجع به مواد سوختی نشان دادند.  در طی این اعتراضات یک صف قوی از کادرهای حککع در راس اعتراضات بوده و با سخنرانی های متعدد تاکید کردند  که  دولت طالبانی – جعفری در سایه حمایت بمب افکن های آمریکا رای مردم  را خواستند تا به نام خود مردم  گرانی و فقربه جامعه  تحمیل و عدم آزادیهای مدنی را قانونی جلوه دهند.

ارتباطات بین المللی

کادرهای حککع در عرصه بین المللی هم در تلاش هستند که توجه افکار عمومی را به بدیل حککع برای برون رفت از سناریو سیاه امروزی جلب کنند.  در این رابطه هوزان محمود و ینار محمد و سایر کادرهای دیگر با شرکت در کنفرانسها و مجامع مختلف در اقصا نقاط جهان سعی  کرده اند تا حد امکان مردم دنیا را در جریان آنچه که در عراق میگذرد بگذارند. در همین رابطه ینار محمد که مدت کمی است که از یک کنفرانس بین المللی در بانکوک بازگشته است، اخیرا از طرف نهادهای که به وضعیت عراق علاقه مند هستند، به اتاوا پاتیخت کانادا دعوت شده است.  نامبرده قرار است در هفته های آینده در هلند وسوئد با سازمانهای سیاسی و علاقه مند به سازمان آزادی زن عراق دیدار داشته باشد.  ینار هم چنین برای شرکت در یک کنفرانس بزرگ زنان در ونزوئلا در پایان ماه ژانویه دعوت شده است.

درعین حال حککع تلاش دارد که حمایت بین المللی را برای خود جلب کند، از حمایت حرکتهای کارگری و مترقی کشورهای دیگر دریغ نداشته است. بعنوان مثال در رابطه با محکومیت کارگران سقز و اعتصاب کارگران شرکت واحد تهران و دستگیری منصور اصانلو، فلاح علوان دبیر اتحادیه شوراها و سندیکاهای عراق، طی نامه ای از جانب آن نهاد  به مقامات جمهوری اسلامی اعتراض کرده است.  این تنها گوشه های از فعالیت حککع است.  این حزب روزانه با میلیشای متعلق به جریانات حاکم و مقامات دولتی بر سردفاع از حقوق مدنی مردم درگیر است.

تاثیر سیاسی  

حجم سیاسی این حزب هنوز مورد رضایت نیست اما وزن سیاسی اش قابل توجه است.  یکی از ناظرین سیاسی مقیم هلند به اسم  دایانا   وان ماسدیک (Diana van Maasdijk)، مدیر تحولات و ارتباطات  یک سازمان مدافع حقوق زنان- با اشاره به فعالیت های ینار محمد میگوید این جریان  موفق شده است "که موضوع حقوق انسانی زن را به مناظرات سیاسی که تنها محدود به این بود که چه کسی و از چه طریقی رهبر عراق خواهد شد،  تزریق کند." نامبرده ادامه میدهد، این جریان  "پیچیدگی و هرج ومرج ناشی از جنگ را به فرصتی برای تحمیل یک دمکراسی واقعی و حقوق زن برگردانده است."

ابزار آزادی

با این حال رهبری این حزب از حجم کار و درجه تاثیر گذاری خود راضی نیست. این حزب قصد دارد و بایستی صدها برابر شود. زیرا تنها  لکوموتیوی است که میتواند جامعه عراق را از کلاف سر درگم جنگ و جهالت اهدایی آمریکا و نیروهای سیاه همپیمانش بیرون کشیده  و مردم عراق را بسوی یک جامعه که حرمت انسان، رفاه و آزادی اسکلت بندیش را تشکیل داده است هدایت کند.  هر انسان آزادیخواهی بایستی به این قطار ملحق شود و سرنشینان آنرا حمایت کند.