قدرت کارگری ، هراس جمهوری اسلامی
در نیمه راه مصاف بزرگ کارگران شرکت واحد

رحمان حسین زاده
مقابله وسیع سرکوبگران جمهوری اسلامی با اعتصاب اعلام شده شنبه 8 بهمن کارگران شرکت واحد در وهله اول نشانه قدرت و توان جمهوری اسلامی علیه کارگران نیست، بلکه ترس و هراس و دستپاچگی جمهوری اسلامی و مقامات ریز و درشت آن را از به میدان آمدن حرکت گسترده یکی از رشته های کلیدی مراکز کارگری ایران را منعکس میکند. باید پرسید رژیم ضدکارگری که در سالهای گذشته و در شرایطی که توان سرکوبگری بیشتری داشت، و بارها اعتراضات کارگری ومردمی را سرکوب کرد، چرا خود را مجبور نمیدید مثل این دفعه ابعاد وسیعی از مانور و فریب و دستگیری و زندان را در مقابله با دهها و صدها مورد اعتراضات کارگری در گوشه و کنار کشور در پیش بگیرد؟ چطور است هیچگاه در این ابعاد شورای شهر و شهردار و مدیر عامل و گله وسیع پاسدار و بسیج و خانه کارگر و محجوب و شورای اسلامی به صف نمیشدند؟ چطور است یک ماه و نیم با وعده و وعید و نیرنگ و فریب وقت نمیخریدند تا خود را برای مقابله قطعی با کارگران آماده کنند؟ چطور است در زمانی که خود را قدرتمند تر میدیدند در این ابعاد وسیع عکس العمل نداشتند؟ از نظر من جواب مسئله روشن است. رژیم اسلامی این بار در موقعیت شکننده ای بااعتراض و اعتصاب و تحرک سازمانیافته و بالای یکی از مراکز کلیدی کارگری در ایران روبرو شده است. پانیک توام با اقدامات پیشگیرانه و سرکوبگرانه از اینجا مایه میگیرد.
مراکز کلیدی کارگری کمر جمهوری اسلامی را میشکنند
شرکت واحد اتوبوسرانی تهران به عنوان یکی از مراکز کلیدی کارگری به اعتصاب و اعتراض سازمانیافته روی آورده است. این اعتصاب و اعتراض کمپانی و کارخانه و کارگاه و مرکز کارگری تک افتاده،کم وزن در حیات اجتماعی و سیاسی و یا اقتصادی جامعه نیست، که جمهوری اسلامی بتواند به آسانی به مقابله آن بر خیزد. اعتصاب یک بخش وسیع کارگری با کمیتی قابل توجه و با فعل و انفعال روزانه در هم تنیده با حیات اجتماعی تهران 12 میلیونی حساسیت جمهوری اسلامی و کابوس و ترس مقامات آن را موجب شده است. سران جمهوری اسلامی را به یاد نقش کارگران نفت در شکستن کمر رژیم شاه انداخته است. حساسیت جمهوری اسلامی و کل مانور و توطئه ها و وعده وعید و گسیل نیروی نظامی و انتظامی و تلاش وسیع برای مهار این حرت کارگری از همین جا ناشی میشود. به روشنی باید متوجه بود تقلاهای کنونی جمهوری اسلامی نه از سر قدرت بر عکس از سر ترس و نگرانی آن است. کارگر شرکت واحد و مبارزاتش میرود به الهام بخش مبارزات دیگر بخشهای کارگری و اعتراضات توده ای در جامعه تبدیل شود. میرود تناسب قوای جدیدی بر جمهوری اسلامی و به نفع کارگران و مردم تحمیل کند. تا همینجا قدرت کارگری برجسته و پر از ابتکاری را به نمایش گذاشته است. تا همینجا درسهای گرانبهایی را برای جنبش کارگری و آزادیخواهانه به دست آورده است.
تحرک برجسته کارگران شرکت واحد این حقیقت را تاکید میکند که اگر مراکز کلیدی کارگری به میدان بیایند، اگر کارگر نفت بار دیگر و با چشمانی باز شیرهای نفت را ببندد. اگر ذوب آهن و نورد و ایران خودرو و ماشین سازیها و حمل و نقل و دیگر مراکز کلیدی کارگری همت کنند، برای احقاق حق خود و برای نجات جامعه از شر جمهوری اسلامی به میدان بیایند. اگر غول خفته طبقه کارگر به حرکت درآید. کل جمهوری اسلامی درست همانند رژیم سلطنت در فرصتی محدود به هزیمت و سراشیبی سقوط خواهد افتاد. این حقیقتی است که ما کمونیستها به کرات بر آن پای فشردیم و تحرک همین دوره شرکت واحد آن را یادآور میشود. اتفاقا در همین مدت اگر کارگران شرکت واحد همگامی عملی این بخشهای مهم کارگری را میداشتند، به طور قطع چنین مسیر پر فرازو فرود کنونی طی نمیشد و پیشروی و پیروزی اعتصاب شرکت واحد از ضمانت بالا و محکمی بر خوردار میبود. این فرصت هنوز باقی مانده است. هنوز دیر نیست و لازمست مراکز کلیدی کارگری و بخشهای مختلف جنبش کارگری سرراست و با حمایت عملی از مطالبات کارگران شرکت واحد پا به میدان بگذارند و کشمکش کنونی را به نفع کارگران شرکت واحد و جنبش کارگری و آزادیخواهانه به فرجام برسانند. اعتصاب مجددا اعلام شده جمعه 14 بهمن توسط کارگران شرکت واحد میتواند صحنه همگامی عملی بخشهای مهم جنبش کارگری و تحقق مطالبات کارگران شرکت واحد باشد.
اعتصاب کارگران شرکت واحد و مردم تهران
اعتصاب و مبارزه تاکنونی کارگران شرکت واحد از حمایت موثر مردم تهران محروم مانده است. اعتصاب 4 دی ماه و اعتصاب 8 بهمن میبایست حمایت قاطع مردم تهران را به همراه میداشت. کارگران و رانندگان شرکت واحد که سالهای سال در شاهراه و خیابانها ی تهران و در مناطق دهگانه و محلات همراه مردم و تسهیل کننده حمل و نقل این شهر بزرگ بودند. در آن روزها ، در اعتصاب و مبارزه و دست و پنجه نرم کردن با جمهوری اسلامی به حمایت مردم تهران چشم دوختند. این حمایت عملی نشده است. اکنون بار دیگر روز جمعه 14 بهمن به عنوان روز اعتصاب مجدد اعلام شده است. مردم تهران با حمایت موثر و عملی میتوانند نقش مهمی در پیروزی این اعتصاب و تحقق مطالبات آن داشته باشند. اگر بخشهای مختلف مردم تصمیم بگیرند در این روز تعطیل معمولی در کنار کارگران شرکت واحد باشند. از وسایل حمل و نقل عمومی ودولتی استفاده نکنند.عملا شهر را به اعتصاب بکشانند. با ابتکارات متنوع در مناطق دهگانه شهر و در هر محله و تجمعاتی حمایت از کارگران شرکت واحد و خواسته هایشان را اعلام کنند.قطعا گام بزرگی در راستای پیروزی کارگران شرکت واحد برداشته میشود. اعتصاب روز جمعه و تجمع خانواده های کارگران در روز شنبه جلو دادگاه انقلاب هر دو به حمایت مردم تهران امید دارند.مردم تهران در بوته آزمایشند.