مبارزه کارگران شرکت واحد

محور همبستگی جهانی کارگری

رحمان حسین زاده

 

2 ماه گذشته مبارزه کارگران شرکت واحد ابعاد گسترده و متنوعی را تجربه کرده است. در دو سوی این جنگ طبقاتی از یک سو کارگران و از سوی دیگر جمهوری اسلامی سرمایه داران  هر کدام با ابزارها و امکانات ویژه خود دیگری را به مصاف طلبیده اند. جمهوری اسلامی با دستگیریهای وسیع  و زندان و زور و گسیل  گله بسیج و سپاه و ترفندها و وعده وعیدها و بکار گرفتن  خانه کارگر و شورای اسلامی نتوانسته این مبارزه را سد کند و  رسوای بیشتری را هم  به  نصیب برده است. در صف مقابل اتحاد و اعتصاب و ابتکارات مبارزاتی کارگران شرکت واحد، ایستادگی در زندان  و مبارزه جویی و حق طلبی   تاکنونی به عنوان برگه درخشانی در جنبش کارگری ایران ثبت شده است. اگر چه کارگران شرکت واحد هنوز به مطالبات صنفی و فوری اعتراضات دوره اخیر خود دست نیافته اند، اما دستاوردهای بزرگی را در جهت پیشروی مبارزه امروز و فردای خود و کل جنبش کارگری به دست آورده اند.

یک بعد مهم دستاوردهای تاکنونی کارگران شرکت واحد جلب وسیعترین حمایتهای بین المللی کارگری و انسانی  است. کمتر حرکت کارگری ایران این درجه از حمایت و توجه جهانی را به خود جلب کرده است. در این میان آکسیونهای  روز ۱۵ فوریه ابتکاری بزرگ و درخشان از همسرنوشتی طبقاتی و انترناسیونالیسم کارگری بود. بازتابی از جمله مشهور "کارگران جهان متحد شوید".

کنفدراسیون اتحادیه های کارگری و فدراسیون اتحادیه های جهانی  با این اقدام شایسته،  تحولی را در همگامی مبارزاتی تا کنونی با کارگران ایران ایجاد کردند. حمایتها و همبستگی مبارزاتی را از حوزه ارسال نامه ها و قطعنامه های اعتراضی به حوزه عمل مستقیم و تظاهرات و آکسیون اعتراضی  در مقابل سفارتهای جمهوری اسلامی ارتقا دادند. نیروی بیشتر و فشار موثر تری را بر جمهوری اسلامی متمرکز کردند.  به عنوان  اولین نتیجه چنین فشار موثر و متمرکزی تعداد قابل توجهی از کارگران  و اعضای هیئت مدیره کارگران شرکت واحد در سه روز گذشته آزاد شدند. نفس اعلام این آکسیونها و ایجاد حرکتی هماهنگ در اقصی نقاط جهان  ابتکار  مهمی را به تجارب تاکنونی همبستگی و همگامی مبارزاتی کارگری در دنیا اضافه کرد.

مراکز کلیدی کارگری ایران جایشان خالی بود!.

حمایت بین المللی کارگران در فضای سیاسی سیاسی  ایران  انعکاس گسترده داشت.  تا همین جا نشان داده است که جبهه کارگر با آزادیخواهی گره خورده است و باید به رسمیت شناخته شود. اعلام حمایت تعدادی از کارگران ایران خودرو و تشکل ها و انجمن های صنفی کارگران در ایران هم گوشه کوچکی از این واقعیت را منعکس میکند.

اما متاسفانه در این روز جهانی همبستگی با کارگران شرکت واحد کماکان جای کارگران مراکز مهم و کلیدی کارگری  ایران خالی بود. این توقعی بود که میبایست از کارگران نفت، ذوب آهن، ماشین سازی ها، برق، آب، گاز، شهرداری ها و دیگر مراکز مهم کارگری بر آورده میشد و چنین نشد. همان کاری که کارگران ایران خودرو و بعضی انجمنهای صنفی انجام دادند را میبایست کارگران نفت و ذوب آهن و دیگر مراکز صنعتی، که در موقعیت قویتری هستند، انجام میدادند.

هفته گذشته در همین نشریه کمونیست گفتم که با یک ساعت اعتصاب حمایتی یا هر ابتکار دیگری میشود به دفاع از هم طبقه ای های مان بیائيم. با هر دلیلی و با هر توجیهی این حقیقت را باید گفت که تا این لحظه جای مراکز کلیدی کارگری ایران خالی است. و تا زمانی که این نقطه ضعف را نپوشانیم از تکرار این واقعیت تلخ نباید خسته شد.

 

 کارگران شرکت واحد همگام با همبستگی جهانی کارگری

 بسیار طبیعی است که کارگران شرکت واحد از اعلام آکسیون جهانی در دفاع از مبارزاتشان خشنودند و این را پیام  سندیکای آنها و مصاحبه نمایندگانشان به وضوح بیان کرده است. مهمتر از آن  در شرایطی که رهبری و اعضای هیئت مدیره  کارگران شر کت واحد  کماکان در زندان بسر میبرند و تحت بیشترین فشارهای پلیسی هستند، همزمان با این حرکت جهانی  در مقابل مجلس اسلامی  اعلام تجمع کردند و نشان دادند از این حمایت بین المللی قوت قلب گرفتند و ارزش آن رامیدانند. ممانعت گله بسیج و نیروی انتظامی از برپایی تجمع گسترده کارگران شرکت واحد در مقابل مجلس اسلامی نمیتواند بر این پیام روشن  کارگران شرکت واحد سایه بیندازد.

کارگران شرکت واحد با جسارت کار هم طبقه ای های خود را ارج  گذاشتند. مبارزه کارگران شرکت واحد به  محور همبستگی جهانی کارگری تبدیل شد .