سخنرانی فاتح شیخ در پلنوم 15 کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری عراق - نوامبر 2004
جامعه عراق اکنون در لابیرنت پیچیده ای از مصائب و مشقات، در منگنه جنگ و جنایات جنگی آمریکا و متحدانش و اسلام سیاسی و ناسیونالیسم عرب گیر افتاده است. وقت آنست که حزب ما در عراق این دوره را پشت سر بگذارد و با تمام نیرو به جان مشکلات گریبانگیر جامعه عراق بیفتد، انتظار بجایی است که حزب ما در صحنه سیاست عراق، به سراغ نیروی طبقاتی و اجتماعی کارگران و مردم و جنبش های اجتماعی زنان و جوانان و نیروهای سکولار و غیرمذهبی جامعه برود و فعالیت های توده ای و گسترده ای را در عرصه های اساسی نبرد طبقاتی سازمان دهد و همچنین ضرورت دارد که پروژه های مشترک دو حزب در عرصه فعالیت بین المللی را سریعا روشن کنیم و دست در دست هم، دست بکار اجرایشان شویم. رفقای عزیز! وضع دنیا روز به روز بدتر میشود. صحنه ها به سرعت عوض میشوند و با هر صحنه، باز هم کرور کرور از انسانها، این جا و آن جا، به خاک و خون میافتند. این روند، جهانی است و از سالها پیش با سقوط شوروی و باز شدن میدان برای یکه تازی آمریکا بعنوان تک ابرقدرت، شروع شده است. جنگ خلیج، اولین اوج خونین این روند بود. آمریکا میخواست ابرقدرتی خود را بر مردم جهان و بر رقبایش تحمیل کند. اسم رمز این قلدرمنشی "نظم نوین جهانی" بود. پوچی این ادعای آمریکا که گویا "نظم نوین"ش، برای جهان امنیت و دمکراسی به ارمغان میآورد روز بروز بر مردم جهان روشنتر میشود. 11 سپتامبر، اوج توحشی دیگر بود که در آن اسلام سیاسی شیپور جنگ تروریستی خود را به صدا در آورد و در پی آن با جواب تروریستی دولت آمریکا و متحدانش از بلر تا شارون و غیره، جنگ تمام عیار تروریستها به وسعت جهان درگرفته است. دنیا صحنه نمایش قدرت و قلدری آمریکا و متحدانش از یکسو و نمایش توحش ضدانسانی و فوق ارتجاعی تروریسم اسلامی و اسلام سیاسی از سوی دیگر است. از آن زمان تاکنون جهان روز به روز ناامن تر شده است. در این میان مرگ عرفات، همزمان با انتخاب مجدد بوش، قطعا پیامها و پیامدهای نامساعدی برای چشم انداز اوضاع منطقه و جهان خواهد داشت. در عراق پدیده جنگ و تروریسم، از یکسال و نیم قبل، با جنگ و اشغالگری آمریکا و متحدانش و با تصاعد روزافزون تروریسم اسلامی، به تجربه روز و شب مردم بدل شده است. عراق نمایشگاه خونین نظم نوین جهانی آمریکاست. هر کس عراق امروز را ببیند، میتواند عمق ارتجاع آمریکا و مدافعان جنگ و قلدری اش را بهتر و عینی تر بشناسد. ما هر دو حزب کمونیسم کارگری، همان وقت گفتیم چنین خواهد شد و چنین شد. گفتیم دنیا ناامن تر خواهد شد. این روزها بعد از وقوع واقعه ژاک شیراک هم گفت در نتیجه جنگ آمریکا در عراق، دنیا ناامن تر شده است. ایندیپندنت لندن هم نوشت که طی این جنگ صدهزار انسان کشته شده اند. این واقعیات امروز سبب شده اند که سرها یک بار دیگر به سوی حزب ما در عراق برگردد. در این جامعه سوخته و ویران شده و به بدبختی و سیاهی نشسته، این حزب تنها نور امید است. نشانه هایی دیده میشود که بخشی از چپ جهان که از زاویه "آنتی امپریالیستی" با جنبش به اصطلاح مقاومت ارتجاع اسلامی و ناسیونالیستی همدردی میکرد، امروز دیگر دارد از اسلام سیاسی و تروریسم و ارتجاع آن خسته میشود، از آن رو بر میگرداند و به طرف ما میچرخد. این پدیده مثبت و امیدبخشی است اما رشد و تداوم آن در گرو گره خوردن هرچه بیشتر حزب ما به مسائل و معضلات اساسی گریبانگیر جامعه عراق است. به نظر میرسد که حزب ما در عراق دستکم در سه زمینه اساسی: 1- بازگرداندن مدنیت به عراق، 2- رفراندم استقلال در کردستان و 3- کار با چپ و افکار عمومی در سطح جهان، سریعا باید سیاست و پلاتفرم و پروژه های روشن اتخاذ کند و شخصیت های شناخته شده و باتجربه حزب در راس و رهبری آنها قرار گیرند. علیرغم سناریو سیاه حاکم بر جامعه و درست در نقطه مقابل آن، میتوان امیدوار بود که حزب ما چراغ آینده روشنی را پیش پای مردم رنجدیده و استثمارشده این جامعه بگیرد. تنها پرچمی که در این جامعه از عهده این کار بر میآید پرچم کمونیسم کارگری و حزب کمونیست کارگری عراق است. و این تماما به تصمیمات مهم رهبری حزب در این نشست و به رهبری کردن اجرای آن از فردای این نشست گره میخورد. برای حزب مان در عراق، برای رهبری حزب و برای این نشست آرزوی موفقیت کامل دارم. زنده باد حزب کمونیست کارگری عراق زنده باد دستاوردهای بزرگ منصور حکمت
|