حرکتی گسترده حول "نه به اعدام " ضروری است.

گفتگوی سایت اکتبر با رحمان حسین زاده

سایت اکتبر:

 جمهوری اسلامی هفته گذشته " احسان فتاحیان "را اعدام کرد. قرار بود شیرکو معارفی را هم اعدام کنند که فعلا به تعویق انداخته اند، اما کماکان با خطر اعدام روبرو است. بنا به روایتهایی قوه قضائیه جمهوری اسلامی از دادگستری سنندج خواسته است که در هفته های آتی زندانیان سیاسی در سنندج را اعدام کنند. هیئتی در این رابطه از مرکز به کردستان آمده است. به علاوه عدنان حسن پور را در این هفته در " دادگاه تجدید نظرو فرمایشی " محاکمه کرد ه اند. بنظر شما داستان چیست؟ دور دیگری از تهدید به اعدام و سرکوبگری چه ربطی به اوضاع و احوال سیاسی- اجتماعی کنونی و موقعیت جمهوری اسلامی در جامعه ایران و بخصوص در  کردستان دارد؟

رحمان حسین زاده:

جمهوری اسلامی کار همیشگی اش را پیگیری میکند. همان کاری را دارد دوباره تکرار میکند که در سی سال حاکمیت ننگینش  و با شرکت مستقیم سران سبز و سیاهش بارها و بارها و در مقاطع مختلف به آن متکی بوده است. نمیتوان جمهوری اسلامی را بدون اعدام و زندان و شکنجه و کشتارهای وسیع زندانیان و قتلهای زنجیره ای و ترور و سنگسار تصور کرد. به همین دلیل و بدرست رژیم صدها هزار اعدام نام گرفته و ابعاد جنایتش با جنایات نازیها و فاشیستها و زندانهایش با "آشویتس هیتلری"    مقایسه میشود. بدون این روشهای سرکوب و ابزارهای مجری آن همچون بیدادگاهها و جانیان حکم دهنده و  گانگسترهای مسلح مجری و باندهای جانی همچون سپاه و بسیج، جمهوری اسلامی را مردم تشنه آزادی در همان سالهای اول بدون تردید جارو میکردند.  جمهوری اسلامی با کشتار و اعدام نطفه حاکمیت خود را بست و به طریق اولی با همان روشها میخواهد حاکمیت خود را حفظ کند. در تمام طول حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی حکم اعدام ابزاری بوده در دست این رژیم برای مرعوب کردن و به عقب راندن اعتراض و مبارزه مردم.

واضح است دوره دیگری از اعدامها و تهدید به اعدامهای بیشتر و بگیر وببند و زندان و شکنجه و اعتراف گیری و ایجاد رعب و ترس و گسترش سرکوبگری مستقیما به تحولات سیاسی کنونی جامعه و مشخصا نگرانی عمیق سران جنایتکار جمهوری اسلامی از به میدان آمدن وسیع مردم و اعتراضات آنها مربوط است. برای سد کردن مردم، رژیم به گسترش سرکوب و اعدام و زندان بیش از پیش نیاز پیدا کرده است. اعدام احسان فتاحیان، نگه داشتن شمشیر اعدام بالای سر شیرکو معارفی و بعضی زندانیان دیگر در کردستان  قرار است در خدمت دوره دیگری از سرکوبگری جانیان اسلامی باشد.

بعد از مدتها از سرگیری اعدام زندانی سیاسی از شهر سنندج و کردستان یک معنای خاص دارد که باید آن را جدی گرفت . شهر سنندج و جامعه کردستان از کانونها ی پیشرو و گرم مبارزه علیه جمهوری اسلامی در طول حاکمیت این رژیم بوده است. سران جمهوری اسلامی با اجرای حکم اعدام در این شهر و در این مکان پرجنب و جوش مبارزه میخواهند قلدری خود را نشان دهند، اگر بتوانند بدون مقابله جدی مردم و یا به قولی "بدون دردسر" اعدامها را در سنندج و شهرهای کردستان ادامه دهند ، این پیام را میرسانند که در هر جای دیگر ایران هم سهلتر قادر به کشتن و اعدام هستند. اما وقوع اعتراضات مردم به دنبال اعدام "احسان فتاحیان"  در شهر سنندج و بالا گرفتن فضای تنفر و نارضایتی مثل اینکه محاسبات جانیان اسلامی را مقداری به هم زده و آنها را محتاط کرد. به تعویق انداختن اجرای حکم اعدام شیرکو معارفی به نظر من از اینجا مایه گرفت. با این وصف این سطح از اعتراضات برای سد کردن ماشین کشتار و اعدام جمهوری اسلامی کافی نیست . جنبش و حرکتی گسترده حول "نه به اعدام " ضروری است.

سایت اکتبر:

همان طور که اشاره کردید. خطر ادامه اعدامها جدی است  بنظر شما مردم  چکار باید بکنند و شعارهای محوری در اعتراض به این تهدیدات ضد انسانی، چه باید باشد؟

رحمان حسین زاده :

در این مدت و در مناسبتهای مختلف تاکید کرده ایم، در مقابل احکام اعدام و گسترش سرکوب و زندان و دستگیری شهروندان جامعه تنها راه موثر پیش روی مردم ، ایجاد اتحاد و همبستگی و شکل دادن به صف مبارزاتی محکم است. لازمست در هر شهر و محله و محل کار، در دانشگاه و مراکز آموزشی، در میان کارگران، زنان و جوانان  و هر جا که اجتماعی از مردم وجود دارد، بیشترین اتحاد و همبستگی را ایجاد کرد. فعالین  و پیشروان آگاه مردم میتوانند، مبتکر اتحاد و تشکل لازم در دفاع از زندگی و حق حیات انسان باشند. خواست "نه به اعدام" و "آزادی زندانیان سیاسی" میتواند دو مطالبه محوری  مبارزه گسترده علیه اعدام باشد. حول این دوشعار جنبش علیه اعدام و آزادی شهروندان جامعه را باید سازمان داد.

در اینجا لازمست تاکید کنم که اگر جمهوری اسلامی سنندج و شهرهای کردستان را برای این زورآزمایی علیه مردم انتخاب کرده است. اتفاقا مردم شهر سرخ سنندج و دیگر شهرهای کردستان میتوانند با تکیه بر تجارب مبارزاتی فراوان و با حرکتی هماهنگ و گسترده ورق را برگردانند و در این زورآزمایی جمهوری اسلامی را به عقب برانند و مانع ادامه سیاست ضد انسانی اعدام شوند. این توقع از مردم آگاه و رزمنده و از پیشروان سوسیالیست این جدال انسانی و اجتماعی در کردستان دور از انتظار نیست.