کنگره چهارم و دخالتگری فعال در سرنوشت جامعه
مصاحبه کمونیست هفتگی با عبدالله دارابی
کمونیست هفتگی: کنگره چهارم حزب حکمتیست علنی برگزار میشود٬ ویژه گی این کنگره چه است؟
عبدالله دارابی: راجع به علنی بودن یا نبودن کنگره، سیاست حزب کما فی سابق به قوت خود باقی است و در آن تغییری بوجود نیامده است و کنگره حزب بصورت روتین هر سال یکبار بر گزار میشود. اما ویژگی کنگره چهارم به فاکتور هایی بر میگردد که پرداختن به آن حائز اهمیت است. بهمین خاطر خطوط وار به مواردی از آن می پردازم. طی یکی دو سال اخیر در اثر یورش همه جانبه رژیم بورژوازی ایران علیه طبقه کارگر و کمپ آزادیخواهی و برابری طلبی، توازون قوای سیاسی به نفع هر دو جناح بورژوازی و ضرر طبقه کارگر و کمونیست های ایران تغییر کرده است . چون در این یورش، هر دو جناح رژیم در حفظ و بقای سلطه نظام جمهوری اسلامی با هم مشترک بودند و بمنظور پایداری و برقراری این نظام، علیه مردم به میدان آمده و مبارزات بر حق آنان را به بیراهه کشیدند. در راستای این امر، هر یک از جناح های رژیم به عناوین مختلف نوک حمله اصلی خود را بر زندگی و سطح معیشت طبقه کارگر ایران متمرکز نموده و با بکار بستن فریب و حربه اختناق، طبقه کارگر را در عرصه های سیاسی و اقتصادی به عقب راندند. این یورش وحشیانه، بهمین جا ختم نشد. کل جامعه را در بر گرفت و هر نوع مبارزه ای که سلطه نظام را با خطر مواجه کند ممنوع اعلام کردند و اجازه نمی دهند کارگر و مردم آزادیخواه ایران از ابتدایی حق و حقوق خود دفاع نمایند. طی دو سال اخیر درِ زندان های رژیم بی وقفه بسوی رهبران کارگری و کمونیست ها، زنان و جوانان آزادیخواه و برابری طلب باز بوده و در این سیاه چاله مخوف هزاران انسان شر یف و آزادیخواه را زندانی کرده و به شیوه های قرون وسطایی آنها را مورد ضرب و شتم جسمی و روحی قرار دادند و تعداد زیادی را هم بصورت جمعی و فردی بدار آویختند. علاوه بر این، رژیم اسلامی ایران بمنظور محدود کردن کار و فعالیت کمونیستی و آگاه گرانه در خارج کشور، به پلیس بین المللی (اینترپول) هم متوصل شده و اسامی بخشی از رهبری حزب ما را در لیست"تروریستی" قرار دادند. اعمال فشار مستقیم و همه جانبه رژیم در داخل و خارج کشور بویژه به حزب ما، واقعیتی مسلم و انکار نا پذیر است. این حملات سازمانیافته علیه ما، از آنجا نشأت میگیرد که حزب حکمتیست از بدو تأسیس اش تا کنون بخاطر استقرار یک حکومت سوسیالیستی در ایران، بی محابا کل موجودیت نظام سرمایه داری ایران را به عنوان پیش درآمد یک انقلاب سوسیالستی به چالش کشیده و برای سرنگونی آن از هیچ تلاش و کوششی فرو گذار نبوده است. حزب ما در یکسال و نیم اخیر در جنگ قدرت بین هر جناح های بورژوازی و رژیم اشان، بمنظور دور نگهداشتن کارگران و جنبش آزادیخواهی از صف هر دو جناح رژیم با تمام قدرت و توان خود مبارزه کرده و با صلابت و استواری کامل در این راه گام بر داشت و لحظه ای کوتاه نیامد. کل جدالهای اجتماعی یکسال و نیم اخیر در ایران، شرایطی را فراهم ساخته تا بخش وسیعی از کمونیست ها بتوانند بصورت جمعی و علنی دور هم جمع شوند و برای برون رفت طبقه کارگر از این شرایط سخت و دشوار راه حل مناسب و کارسازی بیندیشند. در مجموع عواملی چون جدالهای سیاسی و اجتماعی یکسال و نیم اخیر، نقش سیاسی طبقاتی ما و همه کمونیست های ایران در این جدالها، سد و موانع پیشاروی طبقه کارگر و کمونیست ها و راه برون رفت از آن و....علل عموم ویژگی این کنگره و این اجتماع بزرگ کمونیستی را تعیین کرده است.
کمونیست هفتگی: توقع شما از این کنگره چه است و حزب حکمتیست در دل اوضاع پر تحول کنونی به کجا باید برود و چه نقشی میتواند ایفا کند؟
عبدالله دارابی: قبل از چیز کنگره ٤ باید تصویری را در مقابل کارگر و مردم انقلابی قرار دهد که برای آنها باور کردنی باشد. ما در یک سال و نیم اخیر با سیاست و نظرات تیز و کمونیستی خود در برابر هر دو جناح بورژوازی ایران و رژیم اشان ایستادیم و جنگیدیم و تلاش نمودیم چپ و کل جامعه ایران را از رفتن به سمت این جناح ها دور نگهداریم. اکنون وقت آن فرا رسیده است که این کنگره همراه با طبقه کارگر و همه کمونیست های ایران ماحصل این نبرد طبقاتی خود را جمع آوری کرده و در کسیه خود بریزیم. چون بدون فوکوس روی این زمینه، تداوم پیشروی های آتی با موانع زیادی روبرو خواهد شد. با توجه به آن تمرکز بر این موضوع یکی از تلاش های مهم این کنگره بحساب خواهد آمد. این اجماع بزرگ و علنی کمونیست ها تصمیم دارد تداوم مبارزه یکسال و نیم اخیر حزب حکمتیست و کمونیست های ایران را به امر سازماندادن و متشکل کردن طبقه کارگر تبدیل نماید و با اتکا به آن روند متحقق ساختن اهداف نهایی این طبقه و کل جامعه ایران را به سمت پیروزی تضمین بخشد. حزب حکمتیست کنگره علنی خود را با هدف خیز بر داشتن به سمت دخالت گری در سرنوشت قدرت سیاسی در ایران فرا خوانده و برای دستیابی به آن از راهبرد و توانایی همه شرکت کنندگان حاضر در کنگره نهایت استفاده را خواهد برد و در فردای بعد از کنگره هم به تلاش و فعالیت عملی تک تک آنان متکی خواهد شد. این اجماع کمونیستی در کنگره چهارم خود باید بار دیگر رو زنده نگهداشتن اهداف و آرمان و خطوط فکری تا کنونی حزب تاکید نماید و تداوم آنرا به دخالتگری فعال در جدال بر سر سرنوشت جامعه تبدیل نماید.
عبداله دارابی ١٦-٠٩-٢٠١٠